1 Kings 2

2 Samuel  «  1 Kings 1  ‹  1 Kings 2  ›  1 Kings 3  »  2 Kings

ԴԱՒԻԹԻ ՎԵՐՋԻՆ ՀՐԱՀԱՆԳՆԵՐԸ ՍՈՂՈՄՈՆԻ

Երբ Դաւիթի մեռնելու օրերը մօտեցան, իր որդիին՝ Սողոմոնի պատուէր տուաւ՝ ըսելով.

«Ահա՛ ես ամբողջ երկրի ճամբան կ’երթամ, իսկ դուն ուժովցի՛ր ու ¹քաջասի՛րտ եղիր։

Տէրոջ՝ քու Աստուծոյդ հրահանգնե՛րը պահէ, որպէսզի անոր ճամբաներէն ընթանաս եւ անոր կանոնները, պատուիրանները, ²դատավճիռներն ու վկայութիւնները պահես, ինչպէս Մովսէսի Օրէնքի գիրքին մէջ գրուած է. որպէսզի ի՛նչ որ ընես եւ ո՛ւր որ երեսդ դարձնես՝ ³յաջողիս.

որպէսզի Տէրը իր խօսքը իրագործէ, որ իմ մասիս խօսեցաւ՝ ըսելով. “Եթէ քու որդիներդ իրենց ճամբաներուն ուշադիր ըլլան, ու իմ առջեւս ճշմարտութեամբ ընթանան՝ ամբողջ սիրտով եւ ամբողջ անձով, Իսրայէլի գահին վրայէն քեզմէ մարդ պիտի չպակսի”։

Դուն գիտես ինչ որ Շարուհեայի որդին՝ Յովաբ ինծի ըրաւ, եւ ինչ որ Իսրայէլի երկու սպարապետներուն՝ Ներեան Աբենների ու Յեթերեան Ամեսայիի ըրաւ. արդարեւ զանոնք սպաննեց, խաղաղութեան ատեն պատերազմի արիւն թափեց, եւ իր մէջքի գօտիին ու ոտքի կօշիկներուն վրայ պատերազմի արիւն ⁴սրսկեց։

Ուրեմն քու իմաստութեա՛նդ համաձայն վարուէ, եւ անոր ճերմակ մազերը խաղաղութեամբ ⁵դժոխքը մի՛ իջեցներ։

Բայց Գաղաադացի Բերզելիի որդիներուն հետ կարեկցութեա՛մբ վարուէ, ու սեղանէդ ուտողներուն հետ թող ըլլան. որովհետեւ երբ եղբօրդ՝ Աբիսողոմի ⁶պատճառով փախայ, ա՛յդպէս կարեկցութեամբ ⁷ինծի մօտեցան՝՝։

Ահա՛ Բաւուրիմացի Բենիամինեան Գերայի որդին՝ Սեմէի քու քովդ է։ Ան զիս սաստիկ անէծքով նզովեց այն օրը՝ երբ Մանայիմ կ’երթայի։ Բայց երբ զիս դիմաւորելու համար Յորդանան իջաւ, Տէրոջմով երդում ըրի անոր եւ ըսի. “Քեզ սուրով պիտի չմեռցնեմ”։

Բայց հիմա զայն անմեղ մի՛ սեպեր, քանի որ դուն իմաստուն մարդ ես ու անոր ինչ ընելիքդ գիտես. անոր ճերմակ մազերը արիւնո՛վ դժոխքը իջեցուր»։

ԴԱՒԻԹԻ ՄԱՀԸ

Դաւիթ իր հայրերուն հետ քնացաւ, եւ Դաւիթի քաղաքին մէջ թաղուեցաւ։

⁸Դաւիթ քառասուն տարի թագաւորեց՝՝ Իսրայէլի վրայ. Քեբրոնի մէջ եօթը տարի թագաւորեց, ու Երուսաղէմի մէջ երեսուներեք տարի թագաւորեց։

Սողոմոն իր հօր՝ Դաւիթի գահին վրայ բազմեցաւ, եւ անոր թագաւորութիւնը մեծապէս հաստատուեցաւ։

ԱԴՈՆԻԱՅԻ ՄԱՀԸ

Ագգիթի որդին՝ Ադոնիա Սողոմոնի մօր՝ Բեթսաբէի գնաց։ Բեթսաբէ անոր ըսաւ. «Արդեօք խաղաղութեա՞մբ եկար»։ Ան ալ պատասխանեց. «Խաղաղութեամբ»։

Ապա ըսաւ. «Քեզի խօսելիք մը ունիմ»։ Բեթսաբէ ըսաւ. «Խօսէ՛»։

Ան ալ ըսաւ. «Դուն լաւ գիտես թէ թագաւորութիւնը իմս էր, եւ ամբողջ Իսրայէլի ⁹աչքերը իմ վրաս էին՝ որ ե՛ս թագաւոր ըլլամ. բայց թագաւորութիւնը դարձաւ ու եղբօրս եղաւ, քանի որ ի՛րն էր՝ Տէրոջմէն։

Հիմա քեզմէ մէ՛կ ¹⁰բան կը խնդրեմ, ¹¹զիս մի՛ մերժեր՝՝»։ Բեթսաբէ անոր ըսաւ. «Խօսէ՛»։

Ան ալ ըսաւ. «Կ’աղերսե՛մ, Սողոմոն թագաւորին ըսէ՛, (որովհետեւ ան ¹²քեզ չի մերժեր՝՝,) որ Սունամացի Աբիսակը ինծի տայ իբր կին»։

Բեթսաբէ պատասխանեց. «Լա՛ւ, քու մասիդ թագաւորին կը խօսիմ»։

Բեթսաբէ Սողոմոն թագաւորին գնաց, որպէսզի Ադոնիայի մասին անոր խօսի։ Թագաւորը զայն դիմաւորելու համար ոտքի ելաւ եւ անոր երկրպագեց։ Երբ իր գահին վրայ բազմեցաւ, թագաւորին մօր համար ալ աթոռ մը դնել տուաւ, ու մայրը անոր աջ կողմը նստաւ,

եւ ըսաւ. «Քեզմէ պզտիկ բան մը պիտի խնդրեմ, ¹³զիս մի՛ մերժեր՝՝»։ Թագաւորը անոր ըսաւ. «Խնդրէ՛, իմ մայրս, որովհետեւ ¹⁴քեզ պիտի չմերժեմ՝՝»։

Ան ալ ըսաւ. «Սունամացի Աբիսակը եղբօրդ՝ Ադոնիայի տուր իբր կին»։

Սողոմոն թագաւորը իր մօր պատասխանեց. «Դուն ինչո՞ւ Ադոնիայի համար Սունամացի Աբիսակը կը խնդրես. թագաւորութի՛ւնն ալ խնդրէ անոր համար, (քանի որ ան իմ մեծ եղբայրս է,) անոր, Աբիաթար քահանային ու Շարուհեան Յովաբի համար»։

Սողոմոն թագաւորը Տէրոջմով երդում ըրաւ եւ ըսաւ. «Աստուած ինծի այսպէս ու ասկէ աւելին ընէ, որովհետեւ Ադոնիա այդ խօսքը իր կեանքին դէմ արտասաներ է։

Ուստի հիմա, զիս հաստատողը, զիս իմ հօրս՝ Դաւիթի գահին վրայ բազմեցնողը, եւ իր խոստումին համաձայն ինծի տուն շինող Տէրը կ’ապրի՛. Ադոնիա ա՛յսօր պիտի մեռցուի»։

Սողոմոն թագաւորը Յովիադայի որդին՝ Բանեան ղրկեց. ան ալ յարձակեցաւ անոր վրայ, ու ¹⁵մեռցուց։

ԱԲԻԱԹԱՐԻ ԱՔՍՈՐԸ ԵՒ ՅՈՎԱԲԻ ՄԱՀԸ

Թագաւորը Աբիաթար քահանային ըսաւ. «Անաթո՛վթ գնա, քու ագարակդ, քանի որ մեռնելու արժանի ես. բայց այսօր քեզ չեմ մեռցներ, որովհետեւ իմ հօրս՝ Դաւիթի առջեւ Տէր Եհովայի տապանակը կրեցիր, ու հօրս բոլոր տառապանքներուն ¹⁶մասնակից եղար՝՝»։

Սողոմոն Աբիաթարը Տէրոջ քահանայութենէն ¹⁷զրկեց, որպէսզի Սելովի մէջ Հեղիի տան համար Տէրոջ ըսած խօսքը ¹⁸իրագործէ։

Այս լուրը Յովաբի հասաւ. (արդարեւ Յովաբ Ադոնիայի հակեցաւ, թէպէտ Աբիսողոմի հակած չէր.) ուստի Յովաբ Տէրոջ Հանդիպումի վրանը փախաւ ու զոհասեղանին եղջիւրները բռնեց։

Սողոմոն թագաւորին իմացուցին՝ ըսելով. «Յովաբ Տէրոջ վրանը փախաւ, եւ ահա՛ ան զոհասեղանին քով է»։ Սողոմոն Յովիադայի որդին՝ Բանեան ղրկեց ու ըսաւ. «Գնա՛, անոր վրայ յարձակէ՛»։

Բանեա Տէրոջ վրանը գնաց ու Յովաբի ըսաւ. «Թագաւորը սա՛ կը հրամայէ. “Դո՛ւրս ելիր”»։ Ան ալ ըսաւ. «Ո՛չ, ես հոս պիտի մեռնիմ»։ Բանեա թագաւորին պատմեց. «Յովաբ սա՛ ըսաւ, եւ ինծի սա՛պէս պատասխանեց»։

Թագաւորն ալ անոր ըսաւ. «Անոր ըսածին համաձա՛յն ըրէ. անոր վրայ յարձակէ՛ ու զայն թաղէ՛, որպէսզի ինձմէ եւ հօրս տունէն հեռացնես Յովաբի թափած անմեղ արիւնը։

Տէրը անոր թափած արիւնը անոր գլուխը պիտի դարձնէ. որովհետեւ ան, առանց իմ հօրս՝ Դաւիթի գիտակցութեան, իրմէ աւելի արդար ու լաւ երկու մարդոց — Իսրայէլի սպարապետին՝ Ներեան Աբենների, եւ Յուդայի սպարապետին՝ Յեթերեան Ամեսայիի — վրայ յարձակեցաւ ու զանոնք սուրով սպաննեց։

Ուստի անոնց արիւնը Յովաբի գլուխը եւ անոր զարմին գլուխը պիտի դառնայ յաւիտեան. իսկ Դաւիթի ու անոր զարմին, անոր տան եւ անոր գահին՝ Տէրոջմէն յաւիտեան խաղաղութիւն պիտի ըլլայ»։

Յովիադայի որդին՝ Բանեա բարձրացաւ, Յովաբի վրայ յարձակեցաւ ու զայն մեռցուց. եւ ան իր տունը թաղուեցաւ՝ անապատին մէջ։

Թագաւորը անոր տեղ Յովիադայի որդին՝ Բանեան կարգեց զօրքերուն վրայ. նաեւ թագաւորը Սադովկ քահանան կարգեց Աբիաթարի տեղ։

ՍԵՄԷԻԻ ՄԱՀԸ

Թագաւորը մարդ ղրկեց, Սեմէին կանչեց եւ անոր ըսաւ. «Քեզի տո՛ւն մը կառուցանէ Երուսաղէմի մէջ, ու հո՛ն բնակէ. բայց անկէ դուրս մի՛ ելլեր՝ հոս-հոն երթալու։

Արդարեւ լա՛ւ գիտցիր թէ այն օրը երբ դուրս ելլես եւ Կեդրոն վտակէն անցնիս, անպատճառ պիտի մեռնիս. քու արիւնդ գլուխդ պիտի ըլլայ»։

Սեմէի թագաւորին ըսաւ. «Այս խօսքը ¹⁹նպաստաւոր է ինծի. իմ տէրս՝ թագաւորը ի՛նչպէս ըսաւ, քու ծառադ ա՛յնպէս պիտի ընէ»։ Ուստի Սեմէի շատ օրեր Երուսաղէմ բնակեցաւ։

Երեք տարիէն ետք, Սեմէիի երկու ծառաները Գէթի թագաւորին՝ Մաաքայի որդիին՝ Անքուսի քով փախան։ Սեմէիի իմացուցին՝ ըսելով. «Ահա՛ քու ծառաներդ Գէթի մէջ են»։

Սեմէի կանգնեցաւ, իր էշը համետեց, ու ծառաները փնտռելու համար Գէթ գնաց՝ Անքուսի քով։ Սեմէի գնաց եւ իր ծառաները Գէթէն բերաւ։

Երբ Սողոմոնի պատմեցին թէ Սեմէի Երուսաղէմէն Գէթ գնաց ու վերադարձաւ,

թագաւորը մարդ ղրկեց, Սեմէին կանչեց ու անոր ըսաւ. «Քեզի Տէրոջմով երդում ընել չտուի՞ եւ քեզ չազդարարեցի՞՝ ըսելով. “Լա՛ւ գիտցիր թէ այն օրը երբ Երուսաղէմէն ելլես ու հոս-հոն երթաս, անպատճառ պիտի մեռնիս”. դուն ալ ինծի ըսիր. “Լսած խօսքս նպաստաւոր է ինծի”։

Ուրեմն ինչո՞ւ Տէրոջ երդումին եւ քեզի հրամայած պատուէրիս ուշադիր չեղար»։

Նաեւ թագաւորը Սեմէիի ըսաւ. «Իմ հօրս՝ Դաւիթի դէմ քու ըրած ամբողջ չարիքդ գիտես, որուն սիրտդ ալ գիտակից է. ուստի Տէրը քու չարութիւնդ գլուխդ պիտի դարձնէ։

Իսկ Սողոմոն թագաւորը պիտի օրհնուի, ու Դաւիթի գահը Տէրոջ առջեւ յաւիտեան հաստատուի»։

Թագաւորը Յովիադայի որդիին՝ Բանեայի պատուէր տուաւ. ան ալ դուրս ելաւ եւ անոր վրայ յարձակեցաւ, ու ²⁰մեռցուց։ Այսպէս՝ թագաւորութիւնը Սողոմոնի ձեռքին մէջ հաստատուեցաւ։