Genesis 21

Genesis 20  ‹  Genesis 21  ›  Genesis 22  »  Exodus

ԻՍԱՀԱԿԻ ԾՆՈՒՆԴԸ

Տէրը Սառայի այցելեց՝ ինչպէս ըսած էր. Տէրը իր խոստումին համաձայն ըրաւ Սառայի,

ու Սառա յղացաւ եւ որդի մը ծնաւ Աբրահամի՝ իր ծերութեան ատեն, այն նոյն ժամանակին՝ որ Աստուած ըսեր էր անոր։

Աբրահամ իրեն ծնած, այսինքն՝ Սառայի իրեն ծնած իր որդիին անունը Իսահակ կոչեց։

Եւ Աբրահամ թլփատեց իր որդին՝ Իսահակը, երբ ութ օրուան եղաւ, ինչպէս Աստուած իրեն պատուիրեր էր։

Աբրահամ հարիւր տարեկան էր, երբ իր որդին՝ Իսահակը ծնաւ իրեն։

Սառա ըսաւ. «Աստուած զիս խնդացուց, եւ ամէն լսող ինծի հետ պիտի խնդայ»։

Նաեւ ըսաւ. «Ո՞վ կ’ըսէր Աբրահամի, թէ Սառա որդիներ պիտի դիեցնէ. քանի որ իր ծերութեան ատեն իրեն որդի ծնայ»։

Զաւակը մեծցաւ ու կաթէն կտրուեցաւ, եւ Աբրահամ մեծ խնճոյք սարքեց Իսահակի կաթէն կտրուած օրը։

ՀԱԳԱՐ ԵՒ ԻՍՄԱՅԷԼ ԿԸ ՀԵՌԱՑՈՒԻՆ

Սառա տեսաւ թէ Եգիպտացի Հագարի որդին, որ Հագար Աբրահամի ծնած էր, կը խնդայ.

ուստի Աբրահամի ըսաւ. «Վռնտէ՛ այս աղախինը եւ անոր որդին. որովհետեւ այս աղախինին որդին իմ որդիիս՝ Իսահակի հետ ժառանգորդ պիտի չըլլայ»։

Այս բանը Աբրահամի շատ ¹անհաճոյ եղաւ՝ իր որդիին պատճառով։

Իսկ Աստուած Աբրահամի ըսաւ. «Տղային համար ու աղախինիդ համար՝ այդ բանը թող ²անհաճոյ չըլլայ քեզի։ Սառայի քեզի ըսած բոլոր խօսքերը մտի՛կ ըրէ, քանի որ Իսահակո՛վ պիտի կոչուի քու զարմդ։

Աղախինին որդին ալ ազգ մը պիտի ընեմ, որովհետեւ ան ալ քու զարմդ է»։

Եւ Աբրահամ առտուն՝ կանուխ ելաւ, հաց ու տիկ մը ջուր առաւ եւ Հագարի տուաւ՝ անոր ուսին վրայ դնելով. զաւակն ալ տուաւ, եւ ուղարկեց զայն։ Ան ալ գնաց, ու Բերսաբէի անապատին մէջ կը դեգերէր։

Երբ տիկին ջուրը հատաւ, մացառներէն մէկուն տակ ձգեց զաւակը,

նետընկէցի մը չափ հեռու գնաց ու դիմացը նստաւ, քանի որ ըսաւ. «Զաւակին մեռնիլը չտեսնե՛մ». եւ դիմացը նստելով՝ իր ձայնը բարձրացուց ու լացաւ։

Աստուած տղային ձայնը լսեց, եւ Աստուծոյ հրեշտակը երկինքէն Հագարը կանչեց ու անոր ըսաւ. «Հագա՛ր, քեզի ի՞նչ եղաւ։ Մի՛ վախնար, որովհետեւ Աստուած լսեց տղային ձայնը՝ անոր եղած տեղէն։

Կանգնէ՛, վերցո՛ւր տղան ու բռնէ՛ զայն ձեռքովդ, քանի որ մեծ ազգ մը պիտի ընեմ զայն»։

Եւ Աստուած Հագարի աչքերը բացաւ ու ջրհոր մը տեսաւ. գնաց, տիկը ջուրով լեցուց եւ տղային խմցուց։

Աստուած տղային հետ էր. ան մեծցաւ, անապատը բնակեցաւ ու աղեղնաւոր եղաւ։

Փառանի անապատը բնակեցաւ, եւ մայրը անոր կին մը առաւ Եգիպտոսի երկրէն։

ԱԲՐԱՀԱՄԻ ԵՒ ԱԲԻՄԵԼԷՔԻ ՀԱՄԱՁԱՅՆՈՒԹԻՒՆԸ

Այն ատեն Աբիմելէք, ու իր սպարապետը՝ Փիքող, Աբրահամի խօսելով՝ ըսին. «Աստուած քեզի հետ է ամէն բանի մէջ՝ ի՛նչ որ ընես։

Եւ հիմա, հոս, ինծի երդում ըրէ Աստուծմով, թէ ինծի, զաւակներուս եւ թոռներուս հետ կեղծիքով պիտի չվարուիս. հապա քեզի ³ցոյց տուած՝՝ կարեկցութեանս համեմատ պիտի ընես ինծի եւ այս երկրին՝ որուն մէջ պանդխտացած ես»։

Աբրահամ ըսաւ. «Երդում կ’ընե՛մ»։

Ու Աբրահամ կշտամբեց Աբիմելէքը՝ ջրհորի մը համար, որ Աբիմելէքի ծառաները բռնագրաւած էին։

Աբիմելէք ըսաւ. «Չեմ գիտեր թէ ո՛վ ըրաւ այդ բանը, եւ դո՛ւն ալ ինծի չիմացուցիր. ես ալ լսած չէի, բայց միայն այսօ՛ր լսեցի»։

Աբրահամ ոչխարներ ու արջառներ առաւ եւ Աբիմելէքի տուաւ, ու երկուքն ալ ուխտ մը կնքեցին։

Աբրահամ ոչխարներէն եօթը ⁴գառնուկ զատ դրաւ,

եւ Աբիմելէք Աբրահամի ըսաւ. «Ի՞նչ են այդ եօթը գառնուկները, որ զատ դրիր»։

Ան ալ ըսաւ. «Այս եօթը գառնուկները ձեռքէս ա՛ռ, որպէսզի անոնք վկայ ըլլան թէ այս հորը ե՛ս փորեր եմ»։

Ատոր համար այդ տեղին անունը ⁵Բերսաբէ կոչեց, քանի որ երկուքն ալ հոն երդում ըրին։

Եւ Բերսաբէի մէջ ուխտ մը կնքեցին. այն ատեն Աբիմելէք ու իր սպարապետը՝ Փիքող կանգնեցան եւ Փղշտացիներուն երկիրը վերադարձան։

Աբրահամ ծառեր տնկեց Բերսաբէի մէջ, ու հոն յաւիտենական Աստուծոյ՝ Եհովայի անունը կանչեց։

Եւ Աբրահամ երկար ժամանակ պանդխտացաւ Փղշտացիներու երկրին մէջ։