Genesis 22

Genesis 21  ‹  Genesis 22  ›  Genesis 23  »  Exodus

ԱՍՏՈՒԱԾ ԿԸ ՓՈՐՁԷ ԱԲՐԱՀԱՄԸ

Այս բաներէն ետք Աստուած Աբրահամը փորձարկեց եւ անոր ըսաւ. «Աբրահա՛մ»։ Ան ալ ըսաւ. «Ահա՛ հոս եմ»։

Աստուած ըսաւ. «Այժմ ա՛ռ քու որդիդ, քու սիրած մէկ հատիկ զաւակդ՝ Իսահակը, գնա՛ Մորիայի երկիրը, ու հոն զայն մատուցանէ՛ իբր ողջակէզ լեռներէն մէկուն վրայ՝ որ քեզի պիտի ըսեմ»։

Աբրահամ առտուն՝ կանուխ ելաւ, իր էշը համետեց, իրեն հետ երկու երիտասարդ եւ իր Իսահակ որդին առաւ, ողջակէզի համար փայտ ճեղքեց, եւ ելաւ գնաց այն տեղը՝ որ Աստուած իրեն ըսաւ։

Երրորդ օրը Աբրահամ իր աչքերը վերցուց, ու հեռուէն տեսաւ այդ տեղը։

Աբրահամ իր երիտասարդներուն ըսաւ. «Դուք իշուն հետ հո՛ս կեցէք. ես եւ տղան մինչեւ հոն երթանք, երկրպագենք ու ձեզի վերադառնանք»։

Աբրահամ ողջակէզին փայտերը առաւ եւ իր որդիին՝ Իսահակի վրայ դրաւ, ինք իր ձեռքը առաւ կրակն ու դանակը, եւ երկուքը միասին գացին։

Իսահակ իր հօր՝ Աբրահամի խօսելով ըսաւ. «Իմ հա՛յրս»։ Ան ալ ըսաւ. «Ահա՛ հոս եմ, որդիս»։ Իսահակ ըսաւ. «Ահա՛ կրակն ու փայտը, բայց ո՞ւր է ողջակէզ ըլլալիք գառը»։

Աբրահամ ըսաւ. «Աստուած ի՛նք պիտի ¹պատրաստէ ողջակէզ ըլլալիք գառը, որդեա՛կս»։ Այսպէս՝ երկուքը միասին գացին,

եւ հասան այն տեղը՝ որ Աստուած անոր ըսեր էր։ Աբրահամ հոն զոհասեղան մը կառուցանեց, փայտերը զետեղեց, իր որդին՝ Իսահակը կապեց, ու զայն զոհասեղանին փայտերուն վրայ դրաւ։

Աբրահամ իր ձեռքը երկարեց եւ դանակը առաւ՝ որպէսզի իր որդին մորթէ։

Բայց Տէրոջ հրեշտակը երկինքէն զինք կանչեց ու ըսաւ. «Աբրահա՛մ, Աբրահա՛մ»։ Ան ալ ըսաւ. «Ահա՛ հոս եմ»։

Հրեշտակը ըսաւ. «Տղային վրայ ձեռքդ մի՛ դներ եւ անոր ոչի՛նչ ըրէ, քանի որ հի՛մա գիտցայ թէ Աստուծմէ կը վախնաս, որովհետեւ քու մէկ հատիկ որդիդ չխնայեցիր ինձմէ»։

Աբրահամ իր աչքերը վերցուց ու նայեցաւ, եւ ահա՛ իր ետեւը՝ թաւուտին մէջ՝ եղջիւրներէն բռնուած խոյ մը կար։ Աբրահամ գնաց, խոյը բերաւ, ու զայն իբր ողջակէզ մատուցանեց՝ իր որդիին տեղը։

Աբրահամ այդ տեղին անունը ²Եհովա-Յիրէ կոչեց, որ մինչեւ այսօր կ’ըսուի. «Տէրը լերան վրայ պիտի երեւնայ»։

Տէրոջ հրեշտակը երկրորդ անգամ երկինքէն Աբրահամը կանչեց

եւ ըսաւ. «Իմ վրաս երդում ըրի,— կը պատգամէ Տէրը.— որովհետեւ այս բանը ըրիր ու քու որդիդ, քու մէկ հատիկ զաւակդ ինձմէ չխնայեցիր,

քեզ մեծապէս պիտի օրհնեմ։ Քու զարմդ մեծապէս պիտի բազմացնեմ՝ երկինքի աստղերուն եւ ծովեզերքը եղող աւազին պէս. քու զարմդ իր թշնամիներուն ³քաղաքներուն պիտի տիրանայ,

ու երկրի բոլոր ազգերը քու զարմովդ պիտի օրհնուին, որովհետեւ իմ խօսքս մտիկ ըրիր»։

Երբ Աբրահամ իր երիտասարդներուն վերադարձաւ, կանգնեցան ու միասին Բերսաբէ գացին. եւ Աբրահամ Բերսաբէ կը բնակէր։

ՆԱՔՈՎՐԻ ԶԱՐՄԸ

Այս բաներէն ետք, Աբրահամի պատմուեցաւ՝ ըսելով. «Ահա՛ Մեղքա՝ ի՛նք ալ որդիներ ծնաւ քու եղբօրդ Նաքովրի.

անդրանիկ որդին՝ Հուսը, անոր եղբայրը՝ Բուզը, Արամի հայրը՝ Կամուէլը,

Քազադը, Ասաւը, Փաղդասը, Յեդլափը եւ Բաթուէլը.

Բաթուէլ ծնաւ Ռեբեկան։ Այս ութ որդիները Մեղքա ծնաւ Աբրահամի եղբօր՝ Նաքովրի։

Իսկ անոր հարճը, որուն անունը Ռէումա էր, ան ալ Տէբաքը, Գահամը, Թաքասը եւ Մաաքան ծնաւ։