Genesis 26

Genesis 25  ‹  Genesis 26  ›  Genesis 27  »  Exodus

ԻՍԱՀԱԿ Կ’ԱՊՐԻ ԳԵՐԱՐԱՅԻ ՄԷՋ

Երկրին մէջ սով եղաւ, առաջուան սովէն զատ, որ Աբրահամի օրերը եղեր էր. եւ Իսահակ Գերարա գնաց՝ Փղշտացիներուն Աբիմելէք թագաւորին։

Տէրը անոր երեւցաւ ու ըսաւ. «Եգիպտոս մի՛ իջներ. բնակէ՛ այն երկրին մէջ՝ որ քեզի պիտի ըսեմ։

Պանդխտացի՛ր այս երկրին մէջ, ու ես քեզի հետ պիտի ըլլամ եւ քեզ պիտի օրհնեմ. որովհետեւ այս բոլոր երկիրները քեզի ու քու զարմիդ պիտի տամ, եւ հօրդ՝ Աբրահամի ըրած երդումս պիտի իրագործեմ։

Քու զարմդ երկինքի աստղերուն չափ պիտի բազմացնեմ, այս բոլոր երկիրները քու զարմիդ պիտի տամ, ու երկրի բոլոր ազգերը քու զարմովդ պիտի օրհնուին.

որովհետեւ Աբրահամ իմ խօսքս մտիկ ըրաւ, եւ իմ հրահանգներս, պատուիրաններս, կանոններս ու օրէնքներս պահեց»։

Իսահակ բնակեցաւ Գերարայի մէջ։

Երբ այդ տեղին մարդիկը անոր հարցուցին իր կնոջ մասին, ինք ալ ըսաւ. «Քոյրս է», քանի որ վախցաւ ըսելու. «Կինս է», ու մտածեց. «Այս տեղին մարդիկը զիս չսպաննեն Ռեբեկայի համար», որովհետեւ ան վայելուչ տեսք ունէր։

Երբ հոն երկար ժամանակ կեցաւ, Փղշտացիներուն թագաւորը՝ Աբիմելէք՝ պատուհանէն նայեցաւ, եւ ահա՛ տեսաւ թէ Իսահակ իր կնոջ՝ Ռեբեկայի հետ կը զբօսնէր։

Աբիմելէք Իսահակը կանչեց ու ըսաւ. «Ահա՛ անտարակոյս ասիկա կինդ է. ի՞նչպէս ըսիր.“Ասիկա քոյրս է”»։ Իսահակ անոր ըսաւ. «Քանի որ ըսի թէ “անոր պատճառով չմեռնիմ”»։

Աբիմելէք ըսաւ. «Ի՞նչ է այս ըրածդ մեզի։ Քիչ մնաց որ ժողովուրդէն մէկը քու կնոջդ հետ պառկէր, ու մեր վրայ յանցանք պիտի բերէիր»։

Եւ Աբիմելէք իր ամբողջ ժողովուրդին պատուիրեց. «Ո՛վ որ այս մարդուն կամ անոր կնոջ դպչի՝ անշուշտ պիտի մեռցուի»։

Իսահակ այդ երկրին մէջ սերմանեց, ու այդ տարին հարիւրապատիկ ¹արդիւնք ստացաւ՝՝, քանի որ Տէրը օրհնեց զայն։

Մարդը մեծցաւ եւ ²յառաջ գնաց, մինչեւ որ շատ մեծ եղաւ։

³Ոչխարներ, ⁴արջառներ, ու շատ ծառաներ ունեցաւ. ուստի Փղշտացիները անոր նախանձեցան։

Իր հօր Աբրահամի օրերը՝ իր հօր ծառաներուն փորած բոլոր ջրհորները Փղշտացիները խցեցին, ու զանոնք հողով լեցուցին։

Եւ Աբիմելէք Իսահակի ըսաւ. «Գնա՛ մեր քովէն, որովհետեւ մեզմէ շատ աւելի զօրաւոր եղար»։

Իսահակ անկէ գնաց, Գերարայի ձորին մէջ ⁵բացաւ իր վրանը՝՝, ու հոն բնակեցաւ։

Իսահակ դարձեալ փորեց այն ջրհորները, որ իր հօր Աբրահամի օրերը փորուեր էին, բայց Աբրահամի մեռնելէն ետք Փղշտացիները խցեր էին, եւ իր հօր կոչած անուններուն համեմատ կոչեց անոնց անունները։

Իսահակի ծառաները այդ ձորին մէջ փորեցին, ու հոն ⁶ցայտող ջուրի հոր մը գտան։

Բայց Գերարայի հովիւները կը կռուէին Իսահակի հովիւներուն հետ՝ ըսելով. «Ջուրը մե՛րն է»։ Ատոր համար այդ հորին անունը ⁷Էսէք կոչեց, քանի որ անոր համար կռուեցան։

Ուրիշ հոր մը փորեցին, եւ անոր համար ալ կռուեցան. ուստի անոր անունը ⁸Սիդնա կոչեց։

Ապա անկէ փոխադրուեցաւ եւ ուրիշ հոր մը փորեց, որուն համար չկռուեցան։ Անոր անունը ⁹Ռոբովթ կոչեց՝ ըսելով. «Որովհետեւ հիմա Տէրը մեզ ընդարձակեց, ու երկրին մէջ պիտի աճինք»։

Անկէ բարձրացաւ դէպի Բերսաբէ։

Այդ գիշերը՝ Տէրը անոր երեւցաւ եւ ըսաւ. «Ես քու հօրդ՝ Աբրահամի Աստուածն եմ։ Մի՛ վախնար, որովհետեւ ես քեզի հետ եմ. իմ ծառայիս՝ Աբրահամի սիրոյն համար քեզ պիտի օրհնեմ, ու քու զարմդ պիտի բազմացնեմ»։

Եւ հոն զոհասեղան մը կառուցանեց ու Տէրոջ անունը կանչեց. եւ հոն իր վրանը լարեց։ Իսահակի ծառաները հոն ալ հոր մը փորեցին։

ՀԱՄԱՁԱՅՆՈՒԹԻՒՆ ԻՍԱՀԱԿԻ ԵՒ ԱԲԻՄԵԼԷՔԻ ՄԻՋԵՒ

Աբիմելէք, իր բարեկամը՝ Ոքազաթ, ու իր սպարապետը՝ Փիքող Գերարայէն անոր գացին։

Իսահակ անոնց ըսաւ. «Ի՞նչ պատճառով ինծի եկաք, քանի զիս ատեցիք ու զիս ձեզմէ վտարեցիք»։

Անոնք ըսին. «Ստուգապէս տեսանք թէ Տէրը քեզի հետ է. ուստի ըսինք. “Այժմ մեր մէջ, այսինքն մեր ու քու միջեւ, երդում մը ըլլայ, եւ քեզի հետ ուխտ մը կնքենք,

որպէսզի մեզի չարիք չընես, ինչպէս մենք քեզի ո՛չ մէկ բան ըրինք, հապա միայն քեզի բարիք ըրինք, ու քեզ խաղաղութեամբ ուղարկեցինք”։ Դուն հիմա Տէրոջ օրհնեալն ես»։

Եւ ինք անոնց խնճոյք սարքեց։ Անոնք կերան ու խմեցին,

եւ առտուն՝ կանուխ ելան ու իրարու երդում ըրին, եւ Իսահակ ուղարկեց զանոնք. անոնք ալ խաղաղութեամբ իրմէ գացին։

Նոյն օրը՝ Իսահակի ծառաները եկան ու անոր պատմեցին իրենց փորած հորին մասին, եւ անոր ըսին. «Ջո՛ւր գտանք»։

Ինք ալ անոր անունը ¹⁰Սաբէ կոչեց. ատոր համար այդ քաղաքին անունը մինչեւ այսօր ¹¹Բերսաբէ է։

ԵՍԱՒԻ 0ՏԱՐ ԿԻՆԵՐԸ

Եսաւ քառասուն տարեկան էր, երբ իրեն կին առաւ Քետացի Բէերիի աղջիկը՝ Յուդիթը, ու Քետացի Ելոնի աղջիկը՝ Բասեմաթը։

Ասոնք Իսահակի եւ Ռեբեկայի հոգիի դառնութիւն եղան։