Genesis 35
Genesis 34 ‹ Genesis 35 › Genesis 36 » Exodus
ԱՍՏՈՒԱԾ Կ’ՕՐՀՆԷ ՅԱԿՈԲԸ
1Աստուած Յակոբի ըսաւ. «Կանգնէ՛, բարձրացի՛ր դէպի Բեթէլ, հո՛ն բնակէ ու հո՛ն զոհասեղան մը շինէ Աստուծոյ, որ քեզի երեւցաւ երբ կը փախչէիր եղբօրդ՝ Եսաւի առջեւէն»։
2Յակոբ իր ընտանիքին եւ բոլոր իրեն հետ եղողներուն ըսաւ. «Ձեր մէջ եղող 1օտար աստուածները հանեցէ՛ք, մաքրուեցէ՛ք ու ձեր հանդերձները փոխեցէ՛ք։
3Կանգնի՛նք, դէպի Բեթէ՛լ բարձրանանք, եւ հոն զոհասեղան մը պիտի շինեմ Աստուծոյ, որ իմ տագնապիս օրը զիս լսեց, ու գացած ճամբայիս մէջ ինծի հետ էր»։
4Անոնք ալ իրենց ձեռքը եղած բոլոր օտար աստուածները, եւ իրենց ականջները եղած օղերը Յակոբի տուին։ Յակոբ զանոնք թաղեց Սիւքէմի մօտ եղող բեւեկնիին տակ.
5ապա մեկնեցան։ Իրենց շրջակայ քաղաքներուն վրայ Աստուծոյ երկիւղը ինկաւ, ուստի Յակոբի որդիները չհետապնդեցին։
6Յակոբ Քանանի երկրին մէջ եղող Լուզ՝ այսինքն Բեթէլ հասաւ, ինք ու իրեն հետ եղող ամբողջ ժողովուրդը։
7Հոն զոհասեղան մը կառուցանեց, եւ այդ տեղին անունը 2Էլ-Բեթէլ կոչեց, քանի որ իր եղբօր առջեւէն փախած ատեն՝ Աստուած հո՛ն երեւցեր էր իրեն։
8Ռեբեկայի սնուցիչը՝ Դեբորա մեռաւ, ու Բեթէլի ներքեւը՝ կաղնիի մը տակ թաղուեցաւ։ Անոր անունը 3Ալոն-Պախութ կոչուեցաւ։
9Աստուած դարձեալ երեւցաւ Յակոբի, երբ ան Միջագետքէն եկած էր, եւ օրհնեց զայն։
10Աստուած անոր ըսաւ. «Քու անունդ Յակոբ է. ա՛լ անունդ Յակոբ պիտի չկոչուի, հապա Իսրայէ՛լ պիտի ըլլայ անունդ». ու անոր անունը Իսրայէլ կոչեց։
11Աստուած անոր ըսաւ. «Ես Ամենակարող Աստուածն եմ. աճէ՛ ու բազմացի՛ր. ազգ մը, եւ ազգերու համախմբում մը պիտի ելլեն քեզմէ, ու մէջքէդ թագաւորներ պիտի ելլեն։
12Այն երկիրը՝ որ Աբրահամի եւ Իսահակի տուի, քեզի՛ պիտի տամ. ու քեզմէ ետք՝ քու զարմի՛դ պիտի տամ այդ երկիրը»։
13Եւ Աստուած անոր քովէն բարձրացաւ, այն 4տեղէն՝ ուր անոր հետ խօսեցաւ։
14Յակոբ քարէ արձան մը կանգնեցուց այն տեղը՝ ուր Աստուած իրեն հետ խօսեցաւ. անոր վրայ թափելիք նուէր 5ընծայեց, ու անոր վրայ իւղ թափեց։
15Եւ Յակոբ Բեթէլ կոչեց այդ տեղին անունը, ուր Աստուած իրեն հետ խօսեցաւ։
ՌԱՔԷԼԻ ՄԱՀԸ
16Բեթէլէն մեկնեցան, ու տակաւին քիչ մը ճամբայ մնացած էր Եփրաթա հասնելու՝ երբ Ռաքէլ ծնաւ, բայց տաժանելի ծննդաբերութիւն մը ունեցաւ։
17Մինչ ծննդաբերութեան տաժանքին մէջ էր, մանկաբարձը իրեն ըսաւ. «Մի՛ վախնար, որովհետեւ ա՛յս ալ քու որդիդ է»։
18Երբ իր հոգին կ’ելլէր, (քանի որ մեռաւ,) անոր անունը 6Բենոնի կոչեց. բայց անոր հայրը 7Բենիամին կոչեց զայն։
19Ռաքէլ մեռաւ, ու թաղուեցաւ Եփրաթայի ճամբան, որ Բեթլեհէմն է։
20Յակոբ անոր գերեզմանին վրայ արձան մը կանգնեցուց, որ մինչեւ այսօր Ռաքէլի գերեզմանին արձանն է։
21Իսրայէլ մեկնեցաւ, եւ իր վրանը 8Միկտալ-Եդերէ անդին լարեց։
22Երբ Իսրայէլ այդ երկրին մէջ կը բնակէր, Ռուբէն գնաց ու իր հօր Բաղղա հարճին հետ պառկեցաւ. եւ Իսրայէլ լսեց ասիկա։ Յակոբի որդիները տասներկու էին.—
ՅԱԿՈԲԻ ԶԱՒԱԿՆԵՐԸ (Ա. Մնաց. 2. 1-2)
23Լիայի որդիները՝ Յակոբի անդրանիկը Ռուբէն, Շմաւոն, Ղեւի, Յուդա, Իսաքար ու Զաբուղոն.
24Ռաքէլի որդիները՝ Յովսէփ եւ Բենիամին.
25Ռաքէլի Բաղղա ստրկուհիին որդիները՝ Դան ու Նեփթաղիմ.
26եւ Լիայի Զեղփա ստրկուհիին որդիները՝ Գադ ու Ասեր։ Ասոնք են Յակոբի որդիները, որ Միջագետքի մէջ ծնան անոր։
ԻՍԱՀԱԿԻ ՄԱՀԸ
27Յակոբ հասաւ իր հօր՝ Իսահակի քով, Մամբրէ՝ Արբայի քաղաքը, այսինքն Քեբրոն, ուր Աբրահամ ու Իսահակ պանդխտացան։
28Իսահակի օրերը հարիւր ութսուն տարի եղան։
29Իսահակ, ծերացած եւ իր օրերէն կշտացած, շունչը տալով՝ մեռաւ ու իր ժողովուրդին մէջ ամփոփուեցաւ. անոր որդիները՝ Եսաւ եւ Յակոբ՝ թաղեցին զայն։