Genesis 37

Genesis 36  ‹  Genesis 37  ›  Genesis 38  »  Exodus

ՅՈՎՍԷՓ ԵՒ ԻՐ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐԸ

Յակոբ իր հօր գաղթական եղած երկրին՝ Քանանի մէջ ապրեցաւ.

ահա՛ւասիկ Յակոբի ծնունդները։ Յովսէփ տասնեօթը տարեկան էր՝ երբ իր եղբայրներուն հետ ոչխարները կ’արածէր, ու պատանի ըլլալով՝ իր հօր կիներուն՝ Բաղղայի որդիներուն եւ Զեղփայի որդիներուն հետ էր։ Յովսէփ անոնց չարախօսութիւնը իրենց հօր կը ¹հաղորդէր։

Իսրայէլ իր բոլոր որդիներէն աւելի կը սիրէր Յովսէփը, քանի որ իր ծերութեան որդին էր ան, ու բազմագոյն պատմուճան մը շինեց անոր։

Երբ անոր եղբայրները տեսան թէ իրենց հայրը զայն իր բոլոր եղբայրներէն աւելի կը սիրէր՝ ատեցին զայն, եւ խաղաղութեամբ չէին կրնար խօսիլ անոր հետ։

Յովսէփ երազ մը տեսաւ ու իր եղբայրներուն պատմեց. եւ անոնք ա՛լ աւելի ատեցին զայն։

Անոնց ըսաւ. «Կ’աղերսե՛մ, մտի՛կ ըրէք այս տեսած երազս։

Ահա՛ մենք դաշտին մէջ որաներ կը կապէինք, եւ ահա՛ իմ որաս ելաւ, ուղիղ կայնեցաւ, ու ձեր որաները զայն շրջապատեցին եւ իմ որայիս երկրպագեցին»։

Անոր եղբայրները ըսին անոր. «Ի՞րապէս մեր վրայ պիտի թագաւորես, կամ ի՞րապէս մեր վրայ պիտի տիրես». եւ անոր երազներուն ու խօսքերուն համար՝ ա՛լ աւելի ատեցին զայն։

Ուրիշ երազ մըն ալ տեսաւ, եւ զայն իր եղբայրներուն պատմեց՝ ըսելով. «Ահա՛ երազ մըն ալ տեսայ. ահա՛ արեւը, լուսինը եւ տասնմէկ աստղեր ինծի երկրպագեցին»։

Երբ իր հօր ու իր եղբայրներուն պատմեց, հայրը զինք սաստեց, եւ իրեն ըսաւ. «Ի՞նչ է այս տեսած երազդ. միթէ ես, մայրդ ու եղբայրներդ ի՞րապէս պիտի գանք քեզի երկրպագելու՝ մինչեւ գետին խոնարհելով»։

Ուստի եղբայրները անոր նախանձեցան, բայց հայրը իր միտքը պահեց այս խօսքը։

ՅՈՎՍԷՓ ԿԸ ԾԱԽՈՒԻ ԵՒ ԿԸ ՏԱՐՈՒԻ ԵԳԻՊՏՈՍ

Անոր եղբայրները գացին՝ որ իրենց հօր ոչխարները Սիւքէմի մէջ արածեն։

Իսրայէլ Յովսէփի ըսաւ. «Քու եղբայրներդ Սիւքէմի մէջ չե՞ն արածեր ոչխարները. եկո՛ւր, քեզ անոնց ղրկեմ»։ Ան ալ ըսաւ. «Ահա՛ հոս եմ»։

Հայրը անոր ըսաւ. «Կ’աղերսե՛մ, գնա՛, նայէ՛ թէ քու եղբայրներդ ողջ առո՛ղջ են, եւ ոչխարները ո՛ղջ են, ու ինծի լո՛ւր մը բեր»։ Այսպէս ղրկեց զայն Քեբրոնի հովիտէն. ան ալ Սիւքէմ գնաց։

Մարդ մը գտաւ զայն, որ դաշտին մէջ կը դեգերէր. եւ այդ մարդը հարցուց անոր. «Ի՞նչ կը փնտռես»։

Ան ալ ըսաւ. «Իմ եղբայրներս կը փնտռեմ. կ’աղերսե՛մ, իմացո՛ւր ինծի, անոնք ո՞ւր կ’արածեն»։

Այդ մարդը ըսաւ. «Ասկէ մեկնեցան, քանի որ լսեցի թէ կ’ըսէին. “Դոթայիմ երթանք”»։ Ուստի Յովսէփ իր եղբայրներուն ետեւէն գնաց, ու Դոթայիմի մէջ գտաւ զանոնք։

Երբ զայն հեռուէն տեսան, դեռ ինք անոնց չմօտեցած՝ անոր դաւաճանեցին, որպէսզի զայն մեռցնեն։

Իրարու ըսին. «Ահա՛ այդ ²երազ տեսնողը՝՝ կու գայ.

ուստի հիմա եկէ՛ք, սպաննենք զայն, գուբի մը մէջ նետենք, ու ըսենք թէ “չար գազան մը լափեց զայն”. եւ տեսնենք թէ անոր երազները ի՛նչ պիտի ըլլան»։

Երբ Ռուբէն լսեց, անոնց ձեռքէն զայն ազատեց՝ ըսելով. «³Չսպաննե՛նք զինք»։

Ու Ռուբէն անոնց ըսաւ. «Արիւն մի՛ թափէք, բայց զինք այս գո՛ւբը նետեցէք՝ որ անապատին մէջ է, եւ անոր վրայ ձեռք մի՛ դնէք»։ Ասիկա կ’ըսէր, որպէսզի կարենայ ազատել զայն անոնց ձեռքէն՝ իր հօր վերադարձնելու համար։

Երբ Յովսէփ իր եղբայրներուն քով հասաւ, մերկացուցին Յովսէփը իր պատմուճանէն, այսինքն իր վրայի բազմագոյն պատմուճանէն,

առին զայն ու գուբը նետեցին. գուբը պարապ էր, մէջը ջուր չկար։

Յետոյ նստան՝ հաց ուտելու։ Երբ իրենց աչքերը վերցուցին ու նայեցան, ահա՛ Իսմայելացիներու կարաւան մը կու գար Գաղաադէն. իրենց ուղտերը համեմներ, բալասան եւ զմուռս կը կրէին, ու կ’երթային զանոնք Եգիպտոս իջեցնելու։

Յուդա իր եղբայրներուն ըսաւ. «Ի՞նչ շահ պիտի ունենանք, եթէ մեր եղբայրը սպաննենք եւ անոր արիւնը ծածկենք։

Եկէ՛ք զինք Իսմայելացիներո՛ւն ծախենք եւ մեր ձեռքը անոր չդպչի, քանի որ ան մեր եղբայրն ու միսն է»։ Անոր եղբայրները հաւանեցան։

Երբ մադիանացի վաճառականները կ’անցնէին, իր եղբայրները Յովսէփը գուբէն վեր քաշեցին, դուրս հանեցին, եւ Իսմայելացիներուն ծախեցին Յովսէփը՝ քսան կտոր արծաթի. անոնք ալ Յովսէփը Եգիպտոս տարին։

Ռուբէն դէպի գուբը վերադարձաւ, ու ահա՛ Յովսէփ գուբին մէջ չէր։ Ուստի իր հագուստները պատռեց,

իր եղբայրներուն վերադարձաւ եւ ըսաւ. «Զաւակը չկայ, ու ես ո՞ւր երթամ»։

Եղբայրները առին Յովսէփի պատմուճանը, այծերէն նոխազ մը մորթեցին եւ պատմուճանը անոր արիւնին մէջ թաթխեցին։

Ապա բազմագոյն պատմուճանը ղրկեցին, իրենց հօր հասցուցին ու ըսին. «Ասիկա՛ գտանք. այժմ ճանչցի՛ր թէ ասիկա քու որդիիդ պատմուճա՛նն է՝ թէ ոչ»։

Ինք ալ զայն ճանչցաւ եւ ըսաւ. «Իմ որդիիս պատմուճանն է, չար գազան մը զայն լափած է։ Յովսէփ անշուշտ բզքտուեցաւ»։

Յակոբ պատռեց իր հանդերձները, քուրձ ⁴հագաւ մէջքին վրայ, եւ որդիին համար երկար ժամանակ սգաց։

Իր բոլոր որդիներն ու բոլոր աղջիկները կանգնեցան՝ որ զինք մխիթարեն. բայց ինք մերժեց մխիթարուիլ եւ ըսաւ. «Ես սուգով ⁵դժոխք պիտի իջնեմ՝ իմ որդիիս քով»։ Այսպէս անոր հայրը լացաւ անոր համար։

Մադիանացիները ծախեցին զայն Եգիպտոսի մէջ, Փարաւոնի պալատականին՝ Պետափրէս թիկնապահապետին։