Judges 8

Joshua  «  Judges 7  ‹  Judges 8  ›  Judges 9  »  Ruth

ՄԱԴԻԱՆԱՑԻՆԵՐՈՒՆ ՎԵՐՋՆԱԿԱՆ ՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆԸ

Եփրեմեանները Գեդէոնի ըսին. «Ինչո՞ւ այս արարքը գործեցիր մեզի դէմ. Մադիամի դէմ պատերազմելու գացիր, բայց մեզ չկանչեցիր», եւ իրեն հետ սաստիկ վիճեցան։

Ինք ալ անոնց ըսաւ. «Ես հիմա ի՞նչ ըրի ձեզի նման։ Արդեօք Եփրեմի ճռաքաղը՝ Աբիեզերի այգեկութէն լաւագոյն չէ՞։

Աստուած ձե՛ր ձեռքը մատնեց Մադիամի իշխանաւորները՝ Օրէբն ու Զէբը. ես ի՞նչ կրցայ ընել ձեզի նման»։ Երբ այս խօսքը ըսաւ, իրեն հանդէպ անոնց հոգին հանդարտեցաւ։

Գեդէոն Յորդանան եկաւ, եւ ինք ու իրեն հետ եղող երեք հարիւր մարդիկը անցան. թէպէտ պարտասած էին, թշնամին կը հետապնդէին։

Սոկքովթի մարդոց ըսաւ. «Կ’աղերսե՛մ, ¹ինծի հետեւող՝՝ ժողովուրդին հացի նկանակնե՛ր տուէք, քանի պարտասած են, ու ես Մադիամի թագաւորները՝ Զեբէն եւ Սաղմանան կը հետապնդեմ»։

Բայց Սոկքովթի իշխանաւորները ըսին. «Միթէ Զեբէի ու Սաղմանայի ափերը արդէն քու ձեռքիդ մէ՞ջ են, որ մենք զօրքիդ հաց տանք»։

Գեդէոն ըսաւ. «Ուրեմն երբ Տէրը Զեբէն եւ Սաղմանան ձեռքս մատնէ, ձեր մարմինները անապատին փուշերով ու տատասկներով պիտի ծեծեմ»։

Անկէ Փանուէլ բարձրացաւ, եւ անոնց նոյնպէս խօսեցաւ. Փանուէլի մարդիկն ալ իրեն պատասխանեցին այնպէս՝ ինչպէս Սոկքովթի մարդիկը պատասխաներ էին։

Ուստի Փանուէլի մարդոցն ալ ըսաւ. «Երբ խաղաղութեամբ վերադառնամ, այս աշտարակը պիտի փլցնեմ»։

Զեբէ ու Սաղմանա Կարկարի մէջ էին, եւ անոնց հետ՝ իրենց բանակը, ²արեւելքցիներուն ամբողջ բանակէն մնացած զօրքը, տասնհինգ հազարի չափ մարդ. արդարեւ հարիւր քսան հազար սուր քաշող մարդ ինկած էր։

Գեդէոն Նոբահի ու Յոգբեհայի արեւելեան կողմէն՝ վրանաբնակներուն ճամբայով բարձրացաւ եւ բանակը զարկաւ, քանի բանակը կը կարծէր ապահովութեան մէջ ըլլալ։

Զեբէ ու Սաղմանա փախան. Գեդէոն զանոնք հետապնդեց, Մադիամի երկու թագաւորները՝ Զեբէն ու Սաղմանան բռնեց, եւ ամբողջ բանակը դողացուց։

Յովասի որդին՝ Գեդէոն ³արեւը չելած՝՝ պատերազմէն վերադարձաւ։

Սոկքովթի մարդոցմէն երիտասարդ մը բռնեց եւ զայն հարցուփորձեց. ան ալ Սոկքովթի իշխանաւորներէն ու երէցներէն եօթանասունեօթը մարդու անուն գրելով անոր տուաւ։

Գեդէոն Սոկքովթի բնակիչներուն եկաւ եւ ըսաւ. «Ահա՛ Զեբէն ու Սաղմանան, որոնց համար զիս նախատեցիք եւ ըսիք. “Միթէ Զեբէի ու Սաղմանայի ափերը արդէն քու ձեռքիդ մէ՞ջ են, որ մենք պարտասած մարդոցդ հաց տանք”»։

Ուստի քաղաքին երէցները առաւ, նաեւ անապատէն փուշեր ու տատասկներ, եւ անոնցմով Սոկքովթի մարդիկը ⁴պատժեց։

Իսկ Փանուէլի աշտարակը փլցուց ու քաղաքին մարդիկը մեռցուց։

Յետոյ Զեբէի ու Սաղմանայի ըսաւ. «Ի՞նչպէս էին Թաբորի մէջ ձեր սպաննած մարդիկը»։ Անոնք պատասխանեցին. «Ինչպէս դուն ես, անոնք ալ այնպէս էին. իւրաքանչիւրը թագաւորի որդիի կը նմանէր»։

Ինք ալ ըսաւ. «Անոնք իմ եղբայրներս՝ մօրս որդիներն էին։ Տէրը կ’ապրի՛. եթէ զանոնք ողջ թողուցած ըլլայիք, ես ձեզ չէի մեռցներ»։

Ապա իր անդրանիկ որդի ին՝ Յեթերի ըսաւ. «Ոտքի՛ ելիր եւ մեռցո՛ւր ասոնք»։ Բայց պատանին իր սուրը չքաշեց, որովհետեւ վախցաւ՝ ⁵դեռահասակ ըլլալով։

Ուստի Զեբէ ու Սաղմանա ըսին. «Դո՛ւն կանգնէ եւ մեր վրայ յարձակէ, քանի մարդուն զօրութիւնը իր հասակին համեմատ կ’ըլլայ»։ Հետեւաբար Գեդէոն կանգնեցաւ, ու Զեբէն եւ Սաղմանան մեռցուց. անոնց ուղտերուն վիզին վրայ եղած մահիկներն ալ առաւ։

Իսրայելացիները Գեդէոնի ըսին. «Դո՛ւն տիրէ մեր վրայ, թէ՛ դուն, թէ՛ որդիդ, եւ թէ որդիիդ որդին, որովհետեւ մեզ Մադիամի ձեռքէն ազատեցիր»։

Բայց Գեդէոն անոնց ըսաւ. «Ես չեմ տիրեր ձեր վրայ, ո՛չ ալ իմ որդիս պիտի տիրէ ձեր վրայ. Տէ՛րը թող տիրէ ձեր վրայ»։

Ապա Գեդէոն անոնց ըսաւ. «Ձեզմէ ⁶բան մը պիտի խնդրեմ. իւրաքանչիւրդ իր աւարին օղերը ինծի թող տայ»։ (Արդարեւ անոնք Իսմայելացի ըլլալով՝ ոսկի օղեր ունէին։)

Անոնք ալ պատասխանեցին. «⁷Յօժար սիրտով՝՝ կու տանք»։ Ուստի հանդերձ մը փռեցին, եւ իւրաքանչիւրը իր աւարին օղերը հոն ձգեց։

Իր խնդրած ոսկի օղերուն կշիռը հազար եօթը հարիւր սիկղ ոսկի եղաւ, մահիկներէն, գինդերէն, ու Մադիամի թագաւորներուն վրայի ⁸ծիրանի հագուստներէն եւ անոնց ուղտերուն վիզին վրայ եղած մանեակներէն զատ։

Գեդէոն անոնցմով ⁹եփուտ մը՝՝ շինեց ու զայն Եփրայի մէջ՝ իր քաղաքին մէջ դրաւ. եւ հոն ամբողջ Իսրայէլը անոր հետ պոռնկեցաւ. ատիկա Գեդէոնի ու անոր տան որոգայթ եղաւ։

Այսպէս Մադիամ Իսրայէլի որդիներուն առջեւ ընկճուեցաւ, եւ անկէ ետք չկրցաւ գլուխ վերցնել։ Գեդէոնի ժամանակ՝ երկիրը քառասուն տարի հանդարտեցաւ։

ԳԵԴԷՈՆԻ ՄԱՀԸ

Յովասի որդին՝ Յերոբահաղ գնաց եւ իր տունը բնակեցաւ։

Գեդէոն եօթանասուն որդի ունէր՝ իր երանքէն ելած, քանի շատ կիներ ունէր։

Սիւքէմի մէջ ունեցած հարճն ալ իրեն որդի մը ծնաւ, որուն անունը Աբիմելէք դրաւ։

Յովասի որդին՝ Գեդէոն լա՛ւ ալեւորութեան մէջ մեռաւ, եւ Աբիեզերեաններու Եփրային մէջ իր հօր՝ Յովասի գերեզմանը թաղուեցաւ։

Երբ Գեդէոն մեռաւ, Իսրայէլի որդիները դարձեալ Բահաղներու հետ պոռնկեցան, ու Բահաղ-Բերիթը իրենց աստուած ըրին։

Իսրայէլի որդիները չյիշեցին Տէրը՝ իրենց Աստուածը, որ զիրենք ազատած էր իրենց շրջակայ բոլոր թշնամիներուն ձեռքէն.

ո՛չ ալ կարեկցութեամբ վարուեցան Յերոբահաղի (այսինքն՝ Գեդէոնի) տան հետ, անոր Իսրայէլի ըրած ամբողջ բարիքին համեմատ։