Judges 9

Joshua  «  Judges 8  ‹  Judges 9  ›  Judges 10  »  Ruth

ԱԲԻՄԵԼԷՔ

Յերոբահաղի որդին՝ Աբիմելէք Սիւքէմ գնաց, իր մօր եղբայրներուն քով, անոնց հետ խօսեցաւ, նաեւ իր մօր հօր տան ամբողջ գերդաստանին հետ՝ ըսելով.

«Կ’աղերսե՛մ, Սիւքէմի բոլո՛ր ¹բնակիչներուն ականջներուն ըսէք. “Ո՞րը լաւագոյնն է ձեզի. Յերոբահաղի բոլոր որդիներուն՝ եօթանասուն մարդոց կողմէ կառավարուի՞լը, թէ մէկ մարդու կողմէ կառավարուիլը”։ Նաեւ յիշեցէ՛ք թէ ես ձեր ոսկորն ու միսն եմ»։

Ուստի իր մօր եղբայրները անոր մասին այս բոլոր խօսքերը Սիւքէմի բոլոր բնակիչներուն ականջներուն ըսին, եւ անոնց սիրտը ²Աբիմելէքի հակեցաւ, քանի որ ըսին. «Ան մեր եղբայրն է»։

Բահաղ-Բերիթի տունէն եօթանասուն կտոր արծաթ տուին անոր, եւ Աբիմելէք անոնցմով դատարկապորտ ու սրիկայ մարդիկ վարձեց, որոնք իրեն հետեւեցան։

Եփրայի մէջ իր հօր տունը մտաւ, եւ իր եղբայրները՝ Յերոբահաղի որդիները — եօթանասուն մարդ — մէկ քարի վրայ սպաննեց. բայց Յերոբահաղի ամենէն պզտիկ որդին՝ Յովաթամ ողջ մնաց, քանի որ պահուըտեցաւ։

Յետոյ Սիւքէմի բոլոր բնակիչներն ու Մելոնի ամբողջ տունը հաւաքուեցան, եւ գացին Աբիմելէքը թագաւոր հռչակեցին Սիւքէմի մէջ՝ ³պահապաններու կաղնիին քով։

Երբ ասիկա Յովաթամի իմացուցին, ան գնաց՝ Գարիզին լերան գագաթը կայնեցաւ, ձայնը բարձրացնելով պոռաց, եւ անոնց ըսաւ. «Ո՛վ Սիւքէմի բնակիչներ, ինծի՛ մտիկ ըրէք, որ Աստուած ձեզի մտիկ ընէ։

Ծառերը գացին՝ որ իրենց համար թագաւոր մը օծեն, ու ձիթենիին ըսին. “Թագաւորէ՛ մեր վրայ”։

Բայց ձիթենին անոնց ըսաւ. “Հրաժարի՞մ պարարտութենէս, ⁴որ Աստուած եւ մարդիկը պատուել կու տայ ինձմով՝՝, ու երթամ ⁵իշխե՞մ ծառերուն վրայ”։

Ծառերը թզենիին ըսին. “Դո՛ւն եկուր մեր վրայ թագաւորէ”։

Սակայն թզենին անոնց ըսաւ. “Հրաժարի՞մ քաղցրութենէս եւ լաւ պտուղէս, ու երթամ իշխե՞մ ծառերուն վրայ”։

Յետոյ ծառերը որթատունկին ըսին. “Դո՛ւն եկուր մեր վրայ թագաւորէ”։

Որթատունկն ալ անոնց ըսաւ. “Հրաժարի՞մ Աստուած եւ մարդիկը ուրախացնող քաղցուէս, ու երթամ իշխե՞մ ծառերուն վրայ”։

Այն ատեն բոլոր ծառերը ⁶դժնիկին ըսին. “Դո՛ւն եկուր մեր վրայ թագաւորէ”։

Դժնիկը ծառերուն ըսաւ. “Եթէ ճշմարտապէս զիս ձեր վրայ թագաւոր կ’օծէք, եկէ՛ք իմ շուքիս ⁷տակ նստեցէք՝՝. թէ ոչ՝ դժնիկէն թող կրակ ելլէ ու Լիբանանի մայրիները սպառէ”։

Ուստի հիմա, եթէ Աբիմելէքը թագաւոր հռչակելով՝ դուք ճշմարտութեամբ եւ ⁸հաւատարմութեամբ վարուեցաք, եթէ Յերոբահաղի ու անոր տան բարութիւն ըրիք, եթէ անոր ⁹գործերուն վարձատրութեան համեմատ անոր հետ վարուեցաք.

(արդարեւ իմ հայրս ձեզի համար պատերազմեցաւ, իր անձը ¹⁰վտանգի մէջ դրաւ՝՝ ու ձեզ Մադիամի ձեռքէն ազատեց.

իսկ դուք այսօր իմ հօրս տան դէմ կանգնեցաք, անոր որդիները — եօթանասուն մարդ — մէկ քարի վրայ սպաննեցիք, եւ անոր աղախինին որդին՝ Աբիմելէքը, ձեր եղբայրը ըլլալուն համար, Սիւքէմի բնակիչներուն վրայ թագաւոր նշանակեցիք.)

ուստի եթէ այսօր Յերոբահաղի եւ անոր տան հետ ճշմարտութեամբ ու հաւատարմութեամբ վարուեցաք, Աբիմելէքի համար ուրախացէ՛ք, ան ալ ձեզմով թող ուրախանայ.

թէ ոչ՝ Աբիմելէքէն թող կրակ ելլէ եւ Սիւքէմի բնակիչներն ու Մելոնի տունը սպառէ, նաեւ Սիւքէմի բնակիչներէն ու Մելոնի տունէն կրակ ելլէ եւ Աբիմելէքը սպառէ»։

Յետոյ Յովաթամ վազեց ու փախաւ, Բէեր գնաց ու հոն բնակեցաւ, իր եղբօր՝ Աբիմելէքի ¹¹պատճառով։

Աբիմելէք Իսրայէլի վրայ երեք տարի իշխեց։

Աստուած Աբիմելէքի եւ Սիւքէմի բնակիչներուն միջեւ չար ոգի մը ղրկեց, ու Սիւքէմի բնակիչները Աբիմելէքի անհաւատարիմ եղան.

որպէսզի Յերոբահաղի եօթանասուն որդիներուն եղած բռնութիւնը անոր վրայ գայ, եւ անոնց թափուած արիւնը իրենց եղբօր՝ Աբիմելէքի վրայ հասնի, որ զանոնք սպաններ էր, ու Սիւքէմի բնակիչներուն վրայ, որ անոր ձեռքերը ուժովցուցեր էին՝ իր եղբայրները սպաննելու։

Ուստի Սիւքէմի բնակիչները անոր դէմ դարանակալներ դրին լեռներուն գագաթները, եւ ճամբան իրենց քովէն բոլոր անցնողները կը թալլէին։ Ասիկա Աբիմելէքի իմացուցին։

Աբեդի որդին՝ Գաաղ իր եղբայրներուն հետ եկաւ, Սիւքէմի մէջէն անցան, ու Սիւքէմի բնակիչները անոր վստահեցան։

Դուրս ելան՝ դաշտերը, իրենց այգիներուն խաղողները կթեցին, զանոնք կոխեցին եւ ¹²ուրախութիւն ըրին. իրենց աստուծոյն տունը մտան, կերան ու խմեցին, եւ Աբիմելէքը անիծեցին։

Աբեդեան Գաաղ ըսաւ. «Ո՞վ է Աբիմելէք, եւ ո՞վ է Սիւքէմ, որ մենք անոր ծառայենք։ Անիկա Յերոբահաղի որդին չէ՞, ու Զեբուղ՝ անոր վերատեսուչը չէ՞ — Սիւքէմի հօր՝ Եմովրի մարդոց ծառաները։ Մենք ինչո՞ւ անոր պիտի ծառայենք։

Երանի՜ թէ այս ժողովուրդը իմ ձեռքիս տակ ըլլար, որ Աբիմելէքը հեռացնէի»։ Աբիմելէքի ալ ըսաւ. «Զօ՛րքդ շատցուր, եւ դո՛ւրս ելիր»։

Երբ քաղաքապետը՝ Զեբուղ լսեց Աբեդեան Գաաղի խօսքերը, իր բարկութիւնը բորբոքեցաւ։

Ծածկաբար Աբիմելէքի պատգամաւորներ ղրկեց՝ ըսելով. «Ահա՛ Աբեդեան Գաաղ ու իր եղբայրները Սիւքէմ եկան, եւ ահա՛ անոնք քաղաքը քեզի դէմ ¹³ոտքի կը հանեն՝՝։

Ուստի հիմա՝ կանգնէ՛ գիշերը, դուն ու քեզի հետ եղող ժողովուրդը, եւ դաշտը դարա՛ն մտիր։

Առտուն՝ կանո՛ւխ ելիր, երբ արեւը ծագի, ու յարձակէ՛ քաղաքին վրայ. ահա՛ անիկա եւ անոր հետ եղող ժողովուրդը դուրս պիտի ելլեն՝ քեզի դէմ. ձեռքիդ գտածը ըրէ՛ անոնց»։

Ուստի Աբիմելէք գիշերը կանգնեցաւ՝ իրեն հետ եղող ամբողջ ժողովուրդով, ու չորս ջոկատի բաժնուելով՝ Սիւքէմի դէմ դարան մտան։

Աբեդեան Գաաղ դուրս ելաւ եւ քաղաքին դրան մուտքը կայնեցաւ. Աբիմելէք ալ դարանէն կանգնեցաւ՝ իրեն հետ եղող ժողովուրդով։

Գաաղ այդ ժողովուրդը տեսնելով՝ Զեբուղի ըսաւ. «Ահա՛ լեռներուն գագաթէն ժողովուրդ կ’իջնէ»։ Զեբուղ անոր ըսաւ. «Լեռներուն շուքը քեզի մարդոց պէս կ’երեւնայ»։

Գաաղ վերստին խօսեցաւ, եւ ըսաւ. «Ահա՛ երկրին ¹⁴բարձր տեղերէն՝՝ ժողովուրդ կ’իջնէ, ու ջոկատ մըն ալ Մէոն-Էնիմին կաղնիին ճամբայով կու գայ»։

Զեբուղ անոր ըսաւ. «Ո՞ւր է հիմա այդ բերանդ, որով կ’ըսէիր. “Աբիմելէք ո՞վ է, որ մենք անոր ծառայենք”։ Ատիկա չէ՞ քու անարգած ժողովուրդդ. կ’աղերսե՛մ, դո՛ւրս ելիր հիմա, ու պատերազմէ՛ անոր դէմ»։

Ուստի Գաաղ Սիւքէմի բնակիչներուն առջեւէն ¹⁵երթալով՝ Աբիմելէքի դէմ պատերազմեցաւ։

Աբիմելէք զինք հալածեց, եւ ինք անոր առջեւէն փախաւ. շատե՛ր խոցուած ինկան՝ մինչեւ դրան մուտքը։

Աբիմելէք Արումա կեցաւ, իսկ Զեբուղ Գաաղը եւ անոր եղբայրները վռնտեց, որպէսզի ա՛լ Սիւքէմի մէջ չբնակին։

Հետեւեալ օրը ժողովուրդը դուրս ելաւ՝ դաշտը, եւ Աբիմելէքի իմացուցին։

Իր ժողովուրդը առաւ, երեք ջոկատի բաժնեց ու դաշտին մէջ դարան մտաւ. երբ տեսաւ թէ ժողովուրդը քաղաքէն դուրս կ’ելլէ, անոր ¹⁶վրայ յարձակելով՝՝ զայն զարկաւ։

Աբիմելէք եւ իրեն հետ եղող ջոկատը յարձակելով քաղաքին դրան մուտքը կայնեցան. իսկ միւս երկու ջոկատները բոլոր դաշտին մէջ եղողներուն վրայ յարձակելով զանոնք զարկին։

Աբիմելէք այդ ամբողջ օրը քաղաքին դէմ պատերազմեցաւ, ու քաղաքը գրաւեց. մէջը եղող ժողովուրդը մեռցուց, քաղաքը փլցուց եւ հոն աղ ցանեց։

Երբ Սիւքէմի աշտարակին բոլոր բնակիչները ասիկա լսեցին, Բերիթ աստուծոյն տան բերդը մտան։

Աբիմելէքի իմացուցին թէ Սիւքէմի աշտարակին բոլոր բնակիչները հաւաքուեր են։

Այն ատեն Աբիմելէք Սելմոն լեռը ելաւ՝ իրեն հետ եղող ամբողջ ժողովուրդով։ Աբիմելէք տապարը ձեռքը առնելով՝ ծառի ճիւղ մը կտրեց, զայն վերցնելով իր ուսին վրայ դրաւ, եւ իրեն հետ եղող ժողովուրդին ըսաւ. «Ահա՛ տեսաք ի՛նչ որ ըրի. շուտո՛վ դուք ալ ինծի պէս ըրէք»։

Ուստի ամբողջ ժողովուրդն ալ կտրեց՝ իւրաքանչիւրը իր ճիւղը, ու Աբիմելէքի հետեւեցան։ Ճիւղերը բերդին քով դրին, եւ բերդը կրակով վառեցին ¹⁷անոնք ալ մէջը ըլլալով՝՝։ Այսպէս՝ Սիւքէմի աշտարակին բոլոր մարդիկն ալ, որ հազարի չափ այր մարդիկ ու կիներ էին, մեռան։

Յետոյ Աբիմելէք Թեբէս գնաց, Թեբէսի դիմաց բանակեցաւ ու զայն գրաւեց։

Քաղաքին մէջտեղը ամուր աշտարակ մը կար, եւ բոլոր այր մարդիկն ու կիները հոն փախան, նաեւ քաղաքին բոլոր ¹⁸բնակիչները. դուռը ¹⁹ներսէն գոցեցին եւ աշտարակին տանիքը ելան։

Աբիմելէք մինչեւ աշտարակը գնաց, անոր դէմ պատերազմեցաւ, ու աշտարակին մուտքին մօտեցաւ՝ որպէսզի զայն կրակով այրէ։

Կին մը Աբիմելէքի գլուխին վրայ երկանաքարի կտոր մը նետեց եւ անոր գանկը ջախջախեց։

Ան ալ շուտով իր զինակիր երիտասարդը կանչեց ու անոր ըսաւ. «Սո՛ւրդ քաշէ եւ զի՛ս մեռցուր, որպէսզի ինծի համար չըսեն. “Կի՛ն մը զայն մեռցուց”»։ Ուստի իր երիտասարդը զինք սուրով խոցեց, ու մեռաւ։

Երբ Իսրայէլի մարդիկը տեսան թէ Աբիմելէք մեռած է, գացին՝ իւրաքանչիւրը իր տեղը։

Այսպէս Աստուած Աբիմելէքի ²⁰հատուցանեց այն չարիքը, որ իր հօր ըրեր էր՝ իր եօթանասուն եղբայրները սպաննելով։

Նաեւ Սիւքէմի մարդոց ամբողջ չարութիւնը՝ Աստուած անոնց ²¹հատուցանեց, ու Յերոբահաղի որդիին՝ Յովաթամի անէծքը անոնց վրայ եկաւ։