1 Samuel 21

Ruth  «  1 Samuel 20  ‹  1 Samuel 21  ›  1 Samuel 22  »  2 Samuel

ԴԱՒԻԹ ԽՈՅՍ ԿՈՒ ՏԱՅ ՍԱՒՈՒՂԷՆ

Դաւիթ Նոբ գնաց՝ Աքիմելէք քահանային։ Աքիմելէք սարսռալով Դաւիթը դիմաւորեց եւ անոր ըսաւ. «Ինչո՞ւ մինակ ես ու քեզի հետ մարդ չկայ»։

Դաւիթ Աքիմելէք քահանային ըսաւ. «Թագաւորը ինծի բան մը հրամայեց եւ ինծի ըսաւ. “Ո՛չ մէկը ոչինչ թող գիտնայ այն գործէն՝ որուն համար քեզ կը ղրկեմ, ո՛չ ալ քեզի հրամայածէս”։ Ես երիտասարդներուն այսինչ կամ այնինչ տեղը ¹որոշեր եմ։

Հիմա ի՞նչ կայ ձեռքիդ տակ. ²ինծի հինգ հաց տուր, կամ ինչ որ կը գտնուի»։

Քահանան Դաւիթի պատասխանեց. «Ձեռքիս տակ հասարակ հաց չկայ, միայն սուրբ հաց կայ. եթէ երիտասարդները գոնէ կիներէ զգուշացած են՝ թող ուտեն»։

Դաւիթ քահանային պատասխանելով՝ անոր ըսաւ. «Իրաւ է թէ կիները մեզմէ ³հեռու մնացին՝՝ ⁴մեկնած օրէս՝ այսինքն երկու կամ երեք օրէ ի վեր, եւ երիտասարդներուն անօթները ⁵մաքուր են. այս հացն ալ ⁶հասարակ կրնայ սեպուիլ՝՝, մանաւանդ որ այսօր անօթներուն մէջ ուրիշ հաց կը սրբացուի»։

Ուստի քահանան սուրբ հացը տուաւ անոր. արդարեւ հոն ուրիշ հաց չկար, բայց միայն առաջադրութեան հացը, որ Տէրոջ առջեւէն ⁷կը վերցուէր՝՝, ու ⁸վերցուած օրը տաք հաց կը դրուէր։

Այդ օրը Սաւուղի ծառաներէն մէկը հոն՝ Տէրոջ առջեւ արգելափակուած էր. անոր անունը եդովմայեցի Դովեկ էր, եւ Սաւուղի հովիւներուն ⁹գլխաւորն էր։

Դաւիթ Աքիմելէքի ըսաւ. «Այստեղ՝ ձեռքիդ տակ՝ նիզակ մը կամ սուր մը չկա՞յ. արդարեւ թագաւորին գործին ստիպողական ըլլալուն համար՝ սուրս ու զէնքերս ինծի հետ չառի»։

Քահանան ըսաւ. «Ահա՛ Փղշտացի Գողիաթի սուրը՝ որ Էլայի հովիտին մէջ մեռցուցիր. ան եփուտին ետեւը՝ լաթի մը մէջ փաթթուած կը կենայ։ Եթէ ուզես զայն առնել՝ ա՛ռ, քանի հոս անկէ ուրիշը չկայ»։ Դաւիթ ըսաւ. «Անոր նմանը չկայ. զայն տո՛ւր ինծի»։

Դաւիթ կանգնեցաւ եւ այդ օրը Սաւուղի ¹⁰պատճառով փախաւ, ու Գէթի Անքուս թագաւորին գնաց։

Անքուսի ծառաները անոր ըսին. «Ասիկա Դաւիթը չէ՞, երկրին թագաւորը. իր մասին չէ՞ր որ պարողները ¹¹խմբերգելով կ’ըսէին. “Սաւուղ իր հազարաւորները զարկաւ, Եւ Դաւիթ՝ իր բիւրաւորները”»։

Դաւիթ այս ¹²խօսքերէն ազդուեցաւ՝՝, ու Գէթի թագաւորէն՝ Անքուսէն շատ վախցաւ։

Անոնց առջեւ իր դատողութիւնը այլափոխելով՝ անոնց ձեռքերուն մէջ ինքզինք խենթ ձեւացուց. դռներու փեղկերուն վրայ նշաններ կը գծէր, եւ իր լորձունքը մօրուքին վրայ կը վազցնէր։

Անքուս իր ծառաներուն ըսաւ. «Ահա՛ այս մարդուն խելագար ըլլալը տեսաք, զայն ինչո՞ւ ինծի բերիք։

Միթէ ես խելագարներու կարօ՞տ եմ, որ ատիկա իմ առջեւս բերիք խելագարութիւն ընելու համար. ատիկա իմ տո՞ւնս պիտի մտնէ»։