1 Samuel 22

Ruth  «  1 Samuel 21  ‹  1 Samuel 22  ›  1 Samuel 23  »  2 Samuel

ՔԱՀԱՆԱՆԵՐՈՒՆ ՋԱՐԴԸ

Դաւիթ անկէ գնաց, եւ Ոդողոմի քարայրը խոյս տուաւ։ Իր եղբայրներն ու հօր ամբողջ տունը լսեցին, եւ հոն իջան՝ անոր քով։

Բոլոր տուայտող, պարտք ունեցող ու դառնասիրտ մարդիկը անոր քով հաւաքուեցան, եւ ինք անոնց պետը եղաւ. անոր քով չորս հարիւրի չափ մարդ եղաւ։

Դաւիթ անկէ Մովաբի Մասփան գնաց, եւ Մովաբի թագաւորին ըսաւ. «Կ’աղերսե՛մ, իմ հայրս ու մայրս ձեր քով թող ¹կենան, մինչեւ որ գիտնամ թէ Աստուած ինծի ի՛նչ պիտի ընէ»։

Զանոնք Մովաբի թագաւորին առջեւ առաջնորդեց, եւ անոնք անոր քով բնակեցան՝ որքան ժամանակ որ Դաւիթ ²բերդին մէջ կեցաւ։

Գադ Մարգարէն Դաւիթի ըսաւ. «Բերդին մէջ մի՛ մնար։ Գնա՛ եւ Յուդայի երկի՛րը մտիր»։ Դաւիթ ալ գնաց ու Հարէթի անտառը հասաւ։

Սաւուղ լսեց թէ Դաւիթ եւ անոր հետ եղող մարդիկը գտնուած են։ Սաւուղ Գաբաայի մէջ՝ Ռամայի ³ծառին տակ նստած էր. իր նիզակը ձեռքն էր, բոլոր ծառաներն ալ քովը կայնած էին։

Սաւուղ քովը կայնող ծառաներուն ըսաւ. «Այժմ մտի՛կ ըրէք, ո՛վ Բենիամինեաններ. միթէ Յեսսէի որդին բոլորիդ ալ արտեր եւ այգինե՞ր պիտի տայ, բոլորդ ալ հազարապետներ ու հարիւրապետնե՞ր պիտի նշանակէ,

որ բոլորդ ինծի դէմ դաւադրած էք։ Ո՛չ մէկը ⁴ինծի կ’իմացնէ՝՝ թէ Յեսսէի որդին դաշինք կնքած է իմ որդիիս հետ, ձեզմէ ո՛չ մէկը ինծի համար կը ցաւի եւ ինծի կ’իմացնէ՝՝ թէ ի՛մ որդիս ինծի դէմ ոտքի հանած է ծառաս, որպէսզի դարան մտնէ, ինչպէս այսօր կ’երեւնայ»։

Սաւուղի ծառաներուն վերակացուն՝ եդովմայեցի Դովեկ պատասխանեց. «Յեսսէի որդին տեսայ, որ Նոբ եկաւ Աքիտովբի որդիին՝ Աքիմելէքի։

Ինք ալ անոր համար Տէրոջ հարցուց, անոր պաշար տուաւ եւ անոր յանձնեց Փղշտացի Գողիաթի սուրը»։

Այն ատեն թագաւորը մարդ ղրկեց, Աքիտովբի որդին՝ Աքիմելէք քահանան ու անոր հօր ամբողջ տունը — Նոբի մէջ եղող քահանաները — կանչեց, եւ բոլորն ալ թագաւորին եկան։

Սաւուղ ըսաւ. «Այժմ մտի՛կ ըրէ՛, ո՛վ Աքիտովբի որդի»։ Ան ալ պատասխանեց. «Ահա՛ հոս եմ, իմ տէ՛րս»։

Սաւուղ անոր ըսաւ. «Ինչո՞ւ դուն ու Յեսսէի որդին ինծի դէմ դաւադրեցիք, եւ դուն անոր հաց ու սուր տուիր, եւ անոր համար Աստուծոյ հարցուցիր, որպէսզի ան ինծի դէմ կանգնի ու դարան մտնէ, ինչպէս այսօր կ’երեւնայ»։

Աքիմելէք թագաւորին պատասխանեց. «Քու բոլոր ծառաներուդ մէջ ո՞վ Դաւիթի պէս հաւատարիմ է. ան թագաւորին փեսան է, քու ⁵ատեանիդ վերակացուն՝՝, ու տանդ մէջ պատուաւոր է։

Միթէ այսօ՞ր սկսայ Աստուծոյ հարցնել անոր համար. ամե՛նեւին։ Թագաւորը իր ծառային եւ իմ հօրս ամբողջ տան այսպիսի արարք թող չվերագրէ, քանի որ քու ծառադ այս բոլորէն ոչինչ գիտէր, պզտիկ կամ մեծ»։

Թագաւորը ըսաւ. «Ա՛նպատճառ պիտի մեռնիս, Աքիմելէ՛ք, թէ՛ դուն եւ թէ հօրդ ամբողջ տունը»։

Թագաւորը իր քով կայնող սուրհանդակներուն ըսաւ. «Դարձէ՛ք ու մեռցուցէ՛ք Տէրոջ քահանաները, որովհետեւ անոնց ձեռքն ալ Դաւիթի հետ է. արդարեւ անոր փախչիլը գիտցան, սակայն ⁶ինծի չիմացուցին՝՝»։ Բայց թագաւորին ծառաները չուզեցին իրենց ձեռքը երկարել՝ Տէրոջ քահանաներուն վրայ յարձակելու համար։

Ուստի թագաւորը Դովեկի ըսաւ. «Դո՛ւն դարձիր եւ յարձակէ՛ քահանաներուն վրայ»։ Եդովմայեցի Դովեկ դարձաւ ու յարձակեցաւ քահանաներուն վրայ. այդ օրը ան ութսունհինգ մարդ մեռցուց, որոնք կտաւէ եփուտ կը հագնէին։

Նաեւ Նոբը, քահանաներուն քաղաքը, սուրի բերանէ անցուց — այր մարդիկն ու կիները, երախաները եւ ծծկերները, եզները, էշերն ու ոչխարները սուրի բերանէ անցուց։

Աքիտովբեան Աքիմելէքի մէկ որդին, որուն անունը Աբիաթար էր, խոյս տուաւ ու փախաւ՝ Դաւիթի ետեւէն գնաց։

Աբիաթար Դաւիթի պատմեց թէ Սաւուղ Տէրոջ քահանաները մեռցուց։

Դաւիթ Աբիաթարի ըսաւ. «Ես այն օրը գիտէի թէ եդովմայեցի Դովեկ՝ հոն գտնուելով՝ անշուշտ Սաւուղի պիտի իմացնէ։ Ե՛ս ⁷պատճառ եղայ՝՝ քու հօրդ տան բոլոր անձերուն մահուան։

Քո՛վս կեցիր, մի՛ վախնար. արդարեւ իմ անձս փնտռողը քու անձդ ալ կը փնտռէ, բայց դուն քովս ⁸ապահով ես»։