1 Samuel 25

Ruth  «  1 Samuel 24  ‹  1 Samuel 25  ›  1 Samuel 26  »  2 Samuel

ՍԱՄՈՒԷԼԻ ՄԱՀԸ

Սամուէլ մեռաւ, ու բոլոր Իսրայելացիները հաւաքուեցան. անոր վրայ հեծեծեցին, եւ զայն Ռամայի մէջ՝ իր տունը թաղեցին։ Դաւիթ կանգնեցաւ ու Փառանի անապատը իջաւ։

ԴԱՒԻԹ ԵՒ ԱԲԻԳԵԱ

Մաոնի մէջ մարդ մը կար, որուն ¹գործը Կարմեղոս էր։ Այս մարդը ²մեծահարուստ էր. երեք հազար ոչխար ու հազար այծ ունէր, եւ իր ոչխարները խուզելու համար Կարմեղոս ³կը գտնուէր՝՝։

Այդ մարդուն անունը Նաբաղ էր, իսկ անոր կնոջ անունը՝ Աբիգեա։ Կինը ողջամիտ եւ ⁴գեղեցկադէմ էր, բայց ամուսինը՝ դաժան ու չարագործ. ան ⁵Քաղէբեան էր։

Դաւիթ անապատին մէջ լսեց թէ Նաբաղ իր ոչխարները կը խուզէ։

Դաւիթ տասը երիտասարդ ղրկեց ու երիտասարդներուն ըսաւ. «Կարմեղո՛ս բարձրացէք, Նաբաղի՛ գացէք, իմ անունովս անոր ⁶որպիսութի՛ւնը հարցուցէք

եւ անոր սա՛ ըսէք. “Ո՛ղջ կեցիր. խաղաղութի՛ւն ըլլայ քեզի, քու տանդ ու ամբողջ ստացուածքիդ։

Հիմա լսեցի թէ ոչխարներդ կը խուզես։ Երբ քու հովիւներդ մեզի հետ էին, ⁷անոնց չվնասեցինք՝՝. այնքան ատեն որ Կարմեղոսի մէջ կեցան, անոնցմէ ոչի՛նչ պակսեցաւ։

Ծառաներո՛ւդ հարցուր, եւ քեզի պիտի իմացնեն. ուստի իմ երիտասարդներս թող շնորհք գտնեն քու ⁸առջեւդ, քանի որ լաւ օր եկանք։ Կ’աղերսե՛մ, ձեռքիդ գտածը տո՛ւր քու ծառաներուդ ու քու որդիիդ՝ Դաւիթի”»։

Երբ Դաւիթի երիտասարդները հասան, այս բոլոր խօսքերը Նաբաղի հաղորդեցին՝ Դաւիթի անունով, ապա ⁹կայնեցան։

Նաբաղ Դաւիթի ծառաներուն պատասխանեց. «Դաւիթ ո՞վ է, եւ Յեսսէի որդին ո՞վ է։ Այս օրերս իրենց տէրերուն ¹⁰առջեւէն փախչող ստրուկները շատցած են։

Ի՞նչպէս իմ հացս, ջուրս ու խուզողներուս համար մորթած անասուններս առնեմ եւ այնպիսի մարդոց տամ, որոնց ուրկէ՛ ըլլալը չեմ գիտեր»։

Դաւիթի երիտասարդները իրենց ճամբան փոխեցին, վերադարձան, ու հասնելով անոր հաղորդեցին այս բոլոր խօսքերը։

Ուստի Դաւիթ իր մարդոց ըսաւ. «Ամէն մարդ իր սուրը մէջքը թող կապէ»։ Ամէն մարդ իր սուրը մէջքը կապեց, Դաւիթ ալ իր սուրը մէջքը կապեց. Դաւիթի ետեւէն չորս հարիւրի չափ մարդ բարձրացաւ, իսկ երկու հարիւր մարդ հոն՝ գոյքերուն մօտ մնաց։

Ծառաներէն մէկը Նաբաղի կնոջ՝ Աբիգեայի իմացուց, եւ ըսաւ. «Ահա՛ Դաւիթ անապատէն պատգամաւորներ ղրկեց մեր տէրը բարեւելու համար. իսկ ինք ¹¹խստութեամբ վարուեցաւ անոնց հետ՝՝։

Բայց այդ մարդիկը մեզի հանդէպ շատ բարի էին. մեզի չվնասեցին, ու մեզմէ ոչի՛նչ պակսեցաւ՝ որքան ժամանակ որ անոնց հետ շրջեցանք դաշտավայրին մէջ։

Անոնք մեզի պարիսպ էին, թէ՛ գիշերը եւ թէ ցերեկը, որքան ատեն որ անոնց քով արածեցինք ոչխարները։

Հիմա ¹²մտածէ՛ թէ ի՛նչ պիտի ընես, քանի որ մեր տիրոջ վրայ եւ անոր ամբողջ տան վրայ չարիք որոշուած է. արդարեւ ան այնպիսի ¹³անօրէն մարդ՝՝ մըն է, որ անոր հետ ո՛չ մէկը կրնայ խօսիլ»։

Աբիգեա շտապելով երկու հարիւր հաց, երկու տիկ գինի, հինգ պատրաստուած ոչխար, հինգ գրիւ բոհրած ցորեն, հարիւր ողկոյզ չամիչ ու երկու հարիւր շարոց չոր թուզ առաւ, զանոնք էշերու վրայ դրաւ,

եւ իր սպասաւորներուն ըսաւ. «Առջե՛ւս անցէք. ահա՛ ես ձեր ետեւէն կու գամ»։ Բայց իր ամուսինին՝ Նաբաղի չիմացուց։

Երբ կինը իշու վրայ հեծած՝ լերան ծածկուած ճամբայէն կ’իջնէր, ահա՛ Դաւիթ ու իր մարդիկը կ’իջնէին՝ անոր դէմ. եւ ան իրենց հանդիպեցաւ։

Դաւիթ ըսեր էր. «Անտարակոյս անապատին մէջ այս մարդուն ամբողջ ունեցածը ընդունայն պահպաներ եմ՝ որ ոչինչ պակսի անոր ամբողջ ունեցածէն, իսկ ան ինծի չարիք հատուցանեց՝ բարիքի փոխարէն։

Աստուած Դաւիթի թշնամիներուն այսպէս եւ ասկէ աւելին ընէ, եթէ մինչեւ արշալոյս անոր ունեցածներէն այր ¹⁴մարդ՝՝ մը ողջ թողում»։

Երբ Աբիգեա Դաւիթը տեսաւ՝ շտապելով իշուն վրայէն իջաւ, ու Դաւիթի առջեւ երեսին վրայ գետին իյնալով՝ երկրպագեց։

Անոր ոտքը իյնալով ըսաւ. «Ի՛մ վրաս, յանցանքը ի՛մ վրաս թող ըլլայ, իմ տէ՛րս. բայց կ’աղերսե՛մ, քու աղախինդ թող խօսի ¹⁵առջեւդ, եւ աղախինիդ խօսքերը մտի՛կ ըրէ։

Կ’աղերսե՛մ, իմ տէրս թող ¹⁶ուշադրութիւն չդարձնէ՝՝ այս ¹⁷անօրէն մարդուն՝ Նաբաղի, քանի որ ինչպէս իր անունն է, այնպէս ալ ի՛նք է։ Անոր անունը ¹⁸Նաբաղ է, եւ անզգամութիւնը իրեն հետ է. բայց ես՝ քու աղախինդ՝ իմ տիրոջս ղրկած երիտասարդները չտեսայ։

Հիմա, իմ տէ՛րս, Տէրը կ’ապրի՛ ու քու հոգիդ ալ կ’ապրի՛. Տէ՛րը քեզ արգիլեց որ արիւն ¹⁹թափես եւ վրէժդ քու ձեռքովդ առնես։ Հիմա քու թշնամիներդ ու տիրոջս չարիք ²⁰ուզողները Նաբաղի պէս ըլլան։

Հիմա այս ընծան, որ քու ստրկուհիդ իմ տիրոջս բերաւ, տիրոջս ²¹հետեւող երիտասարդներուն թող տրուի։

Կ’աղերսե՛մ, քու աղախինիդ յանցանքը ներէ՛. արդարեւ Տէրը իմ տիրոջս անպատճառ հաստատ տուն պիտի շինէ, որովհետեւ իմ տէրս Տէրոջ պատերազմները ²²մղեց, ու քու կեանքիդ բոլոր օրերուն մէջ վրադ չարութիւն մը չգտնուեցաւ։

Մարդ մը ոտքի ելած է՝ քեզ հալածելու եւ հոգիդ փնտռելու համար. բայց իմ տիրոջս հոգին կեանքի ծրարին մէջ ծրարուած պիտի ըլլայ, Տէրոջ՝ քու Աստուծոյդ քով, մինչդեռ ան քու թշնամիներուդ հոգիները պիտի նետէ պարսատիկի մէջէն ելած քարի պէս։

Երբ Տէրը ²³քեզի խոստացած՝՝ ամբողջ բարիքը իրագործէ իմ տիրոջս համար, եւ քեզ Իսրայէլի վրայ առաջնորդ ²⁴նշանակէ,

ասիկա գայթումի քար մը չըլլայ քեզի, ո՛չ ալ ²⁵խիղճի խայթ՝՝ մը՝ իմ տիրոջս, որ առանց պատճառի արիւն թափէ, կամ թէ իմ տէրս իր վրէժը ի՛նք առնէ. ու երբ Տէրը իմ տիրոջս բարիք ընէ, քու աղախինդ յիշէ՛»։

Դաւիթ Աբիգեայի ըսաւ. «Օրհնեա՜լ ըլլայ Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը, որ այսօր քեզ ղրկեց՝ զիս դիմաւորելու.

քու դատողութիւնդ օրհնեա՜լ ըլլայ, եւ դո՛ւն ալ օրհնեա՜լ ըլլաս, որ այսօր զիս արգիլեցիր՝ արիւն թափելէ ու վրէժս իմ ձեռքովս առնելէ։

Բայց Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը, որ զիս արգիլեց քեզի չարիք ընելէ, կ’ապրի՛. եթէ դուն շտապելով չգայիր եւ զիս չդիմաւորէիր, մինչեւ արշալոյս Նաբաղէն մէկ այր մարդ պիտի չմնար»։

Դաւիթ անոր բերած ընծաները ձեռքէն առաւ, եւ անոր ըսաւ. «Խաղաղութեա՛մբ գնա տունդ. ահա՛ խօսքդ մտիկ ըրի, ու ²⁶խնդրանքդ ընդունեցի՝՝»։

Աբիգեա Նաբաղի գնաց, եւ ահա՛ ան իր տան մէջ թագաւորական խնճոյքի պէս խնճոյք սարքած էր։ Նաբաղի սիրտը զուարթացած էր, եւ ինք չափազանց գինովցած էր. ուստի կինը մինչեւ արշալոյս բա՛ն մը չպատմեց անոր, պզտիկ կամ մեծ։

Առտուն, երբ Նաբաղ գինիէն զգաստացաւ, անոր կինը այս բաները անոր պատմեց. անոր սիրտը իր ներսը մեռաւ, ու քարի պէս եղաւ։

Տասը օրի չափ անցնելէն ետք՝ Տէրը զարկաւ Նաբաղը, եւ ան մեռաւ։

Դաւիթ Նաբաղի մեռնիլը լսելով՝ ըսաւ. «Օրհնեա՜լ է Տէրը, որ իրաւունքս պաշտպանեց ու Նաբաղի ձեռքէն կրած նախատինքս ի՛նք ջնջեց, իր ծառան չարութենէն խնայելով. Տէրը Նաբաղի չարութիւնը անոր գլուխը վերադարձուց»։ Դաւիթ մարդ ղրկեց՝ Աբիգեայի խօսելու, որ զայն իրեն առնէ իբր կին։

Դաւիթի ծառաները Կարմեղոս հասան՝ Աբիգեայի քով, անոր խօսեցան եւ ըսին. «Դաւիթ մեզ քեզի ղրկեց, որպէսզի քեզ իրեն առնէ իբր կին»։

Ան ալ կանգնեցաւ, դէմքը մինչեւ գետին խոնարհեցնելով՝ երկրպագեց, ու ըսաւ. «Ահա՛ քու աղախինդ իմ տիրոջս ծառաներուն ոտքերը լուալու համար ստրուկ թող ըլլայ»։

Աբիգեա շտապելով կանգնեցաւ, էշը հեծաւ՝ իր հինգ սպասուհիներուն հետ — որոնք իր ²⁷ետեւէն գացին —, Դաւիթի պատգամաւորներուն հետեւեցաւ, եւ անոր կինը եղաւ։

Դաւիթ Յեզրայէլէն ալ Աքինոամը առաւ. ասոնք երկուքն ալ անոր կիները եղան։

Բայց Սաւուղ իր աղջիկը՝ Մեղքողը, որ Դաւիթի կինն էր, Գաղղիմացի Լայիսի որդիին՝ Փաղտիէլի տուաւ։