1 Samuel 26

Ruth  «  1 Samuel 25  ‹  1 Samuel 26  ›  1 Samuel 27  »  2 Samuel

ԴԱՒԻԹ ԿՐԿԻՆ ԿԸ ԽՆԱՅԷ ՍԱՒՈՒՂԻ ԿԵԱՆՔԻՆ

Զիփացիները Գաբաա գացին՝ Սաւուղի քով, եւ ըսին. «Ահա՛ Դաւիթ Եսիմոնի դիմաց՝ Եքեղայի բլուրին վրայ պահուըտած է»։

Սաւուղ կանգնեցաւ ու Զիփի անապատը իջաւ, Իսրայէլէն երեք հազար ընտիր մարդով, որպէսզի Զիփի անապատին մէջ Դաւիթը փնտռէ։

Սաւուղ Եքեղայի բլուրը բանակեցաւ, Եսիմոնի դիմաց՝ ճամբային վրայ։ Դաւիթ ալ անապատին մէջ կը կենար, եւ տեսաւ թէ Սաւուղ անապատը եկած է՝ ¹զինք հետապնդելու՝՝։

Ուստի Դաւիթ լրտեսներ ղրկեց, ու Սաւուղի գալը ստուգապէս գիտցաւ։

Դաւիթ գաղտնի կանգնեցաւ, եւ Սաւուղի բանակած տեղը գնաց։ Դաւիթ Սաւուղի ու անոր սպարապետին՝ Ներեան Աբենների պառկած տեղը տեսաւ։ Սաւուղ կառքերուն մէջտեղը պառկած էր, իսկ ժողովուրդը անոր շուրջը բանակած էր։

Դաւիթ Քետացի Աքիմելէքի եւ Յովաբի եղբօր՝ Շարուհեան Աբեսսայի ²հարցուց. «Ո՞վ ինծի հետ Սաւուղի քով՝ բանակավայրը կ’իջնէ»։ Աբեսսա ըսաւ. «Ես քեզի հետ կ’իջնեմ»։

Դաւիթ Աբեսսայի հետ ժողովուրդին քով հասաւ՝ գիշերը. ահա՛ Սաւուղ կառքերուն մէջտեղը պառկած՝ կը քնանար։ Անոր նիզակը սնարին քով՝ գետինը ցցուած էր, իսկ Աբեններ ու ժողովուրդը անոր շուրջը պառկած էին։

Աբեսսա Դաւիթի ըսաւ. «Աստուած այսօր թշնամիդ քու ձեռքդ մատնեց. հիմա թոյլատրէ՛ որ նիզակով մէ՛կ անգամէն գետինը ³գամեմ զինք, ու չկրկնեմ հարուածը»։

Բայց Դաւիթ Աբեսսայի ըսաւ. «Զինք մի՛ ⁴մեռցներ. արդարեւ ո՞վ կրնայ ձեռք երկարել Տէրոջ օծեալին եւ անպատիժ մնալ»։

Դաւիթ նաեւ ըսաւ. «Տէրը կ’ապրի՛. զինք Տէ՛րը պիտի զարնէ։ Կա՛մ անոր ատենը պիտի գայ ու մեռնի, կամ ալ պատերազմի մէջ պիտի ⁵մտնէ ու մեռնի։

Տէրը չարտօնէ որ Տէրոջ օծեալին դէմ ձեռքս երկարեմ. բայց կ’աղերսե՛մ, ա՛ռ հիմա անոր սնարին քովի նիզակը եւ ջուրին կուժը, ու երթանք»։

Դաւիթ Սաւուղի սնարին քովէն նիզակը եւ ջուրին կուժը առաւ, ու գացին։ Տեսնող, գիտցող կամ արթնցող չկար, որովհետեւ բոլորը կը քնանային. արդարեւ Տէրոջմէն թմբիր մը ինկած էր անոնց վրայ։

Դաւիթ միւս կողմը անցաւ եւ հեռուն՝ լերան գագաթը կայնեցաւ. իրենց միջեւ մեծ միջոց մը կար։

Դաւիթ ժողովուրդին ու Ներեան Աբենների գոչեց՝ ըսելով. «Ո՛վ Աբեններ, չե՞ս պատասխաներ»։ Աբեններ պատասխանեց. «Դուն ո՞վ ես՝ որ թագաւորին կը գոչես»։

Դաւիթ Աբենների ըսաւ. «Դուն այր մարդ չե՞ս, եւ Իսրայէլի մէջ ո՞վ կայ քեզի նման։ Ուստի ինչո՞ւ քու տէրդ՝ թագաւորը չպահպանեցիր, որովհետեւ ժողովուրդէն մէկը եկաւ քու տէրդ՝ թագաւորը ⁶մեռցնելու։

Այդ քու ըրած բանդ լաւ չէ։ Տէրը կ’ապրի՛. դուք մեռնելու արժանի էք, քանի որ Տէրոջ օծեալը՝ ձեր տէրը չպահպանեցիք։ Հիմա նայէ՛ թէ ո՛ւր են թագաւորին նիզակն ու անոր սնարին քովի ջուրին կուժը»։

Այն ատեն Սաւուղ Դաւիթի ձայնը ճանչցաւ եւ ըսաւ. «Որդեա՛կս Դաւիթ, ատիկա քո՞ւ ձայնդ է»։ Դաւիթ ըսաւ. «Ո՛վ թագաւոր, իմ տէ՛րս, ատիկա իմ ձայնս է»։

Նաեւ ըսաւ. «Իմ տէրս ինչո՞ւ այդպէս իր ծառան կը հետապնդէ։ Ի՞նչ ըրի, ու ձեռքիս մէջ ի՞նչ չարութիւն կայ։

Եւ հիմա, կ’աղերսե՛մ, իմ տէրս՝ թագաւորը իր ծառային խօսքերը թող մտիկ ընէ։ Եթէ Տէ՛րը քեզ ինծի դէմ դրդեց, զոհ մը թող ⁷ընդունի. բայց եթէ մարդոց որդիները դրդեցին, անոնք Տէրոջ առջեւ անիծեալ ըլլան, որովհետեւ զիս այսօր վռնտեցին՝ որպէսզի Տէրոջ ժառանգութեան չյարիմ՝ ինծի ըսելով. “Գնա՛, օտա՛ր աստուածներ պաշտէ”։

Ուստի հիմա՝ իմ արիւնս թող գետինը չիյնայ Տէրոջ առջեւ. արդարեւ Իսրայէլի թագաւորը դուրս ելած է՝ լու մը փնտռելու, ինչպէս մարդ լեռներու վրայ կաքաւ կը հետապնդէ»։

Սաւուղ ըսաւ. «Մեղանչեցի. վերադարձի՛ր, որդեա՛կս Դաւիթ։ Քեզի անգա՛մ մըն ալ չարիք պիտի չընեմ, քանի որ իմ անձս այսօր քու աչքերուդ պատուական ⁸երեւցաւ. ահա՛ անմիտ եղայ, եւ մեծապէս սխալեցայ»։

Դաւիթ պատասխանեց. «Ահա՛ թագաւորին նիզակը. երիտասարդներէն մէկը թող անցնի ու զայն առնէ։

Տէրը իւրաքանչիւրին հատուցանէ իր արդարութեան եւ հաւատարմութեան փոխարէն. որովհետեւ Տէրը քեզ այսօր իմ ձեռքս մատնեց, բայց ես Տէրոջ օծեալին վրայ ձեռքս երկարել չուզեցի։

Ահա՛ ինչպէս քու անձդ այսօր իմ աչքերուս ⁹պատուական եղաւ, իմ անձս ալ Տէրոջ ¹⁰առջեւ այնպէս պատուական ըլլայ, ու զիս ամէն տագնապէ ազատէ»։

Սաւուղ Դաւիթի ըսաւ. «Որդեա՛կս Դաւիթ, օրհնեա՜լ ըլլաս. անշո՛ւշտ ¹¹մեծ գործեր պիտի կատարես՝՝, եւ պիտի ¹²յաջողիս»։ Դաւիթ իր ճամբան գնաց, Սաւուղ ալ իր տեղը վերադարձաւ։