2 Chronicles 30

1 Chronicles  «  2 Chronicles 29  ‹  2 Chronicles 30  ›  2 Chronicles 31  »  Ezra

ԶԱՏԻԿԻ ՊԱՏՐԱՍՏՈՒԹԻՒՆ

Եզեկիա ամբողջ Իսրայէլի եւ Յուդայի մարդ ղրկեց, Եփրեմի ու Մանասէի ալ նամակներ գրեց, որպէսզի Երուսաղէմ՝ Տէրոջ տունը գան, եւ Տէրոջ՝ Իսրայէլի Աստուծոյն Զատիկը կատարեն։

Թագաւորը, անոր իշխանաւորներն ու ամբողջ համախմբումը Երուսաղէմի մէջ խորհրդակցեցան որ Զատիկը երկրորդ ամսուան մէջ կատարեն.

արդարեւ սահմանուած ¹ատենին՝՝ չէին կրնար զայն կատարել, քանի բաւական քահանաներ սրբացած չէին ու ժողովուրդը Երուսաղէմ հաւաքուած չէր։

Այս կերպը թագաւորին եւ ամբողջ համախմբումին ²հաճելի եղաւ։

Ուստի ³որոշեցին ամբողջ Իսրայէլի մէջ ⁴ծանուցանել, Բերսաբէէն մինչեւ Դան, որպէսզի գան ու Երուսաղէմի մէջ Տէրոջ՝ Իսրայէլի Աստուծոյն Զատիկը կատարեն. արդարեւ շատ ատենէ ի վեր զայն կատարած չէին՝ գրուածին համաձայն։

Սուրհանդակները թագաւորին եւ իշխանաւորներուն նամակներով ամբողջ Իսրայէլ ու Յուդա գացին, եւ թագաւորին պատուէրին համաձայն ըսին. «Ո՛վ Իսրայէլի որդիներ, Տէրո՛ջ վերադարձէք, Աբրահամի, Իսահակի ու Իսրայէլի Աստուծո՛յն, եւ ան ալ պիտի վերադառնայ ձեր մնացորդին՝ որ Ասորեստանի թագաւորներուն ձեռքէն ազատած է։

Ձեր հայրերուն ու ձեր եղբայրներուն պէս մի՛ ըլլաք, որոնք Տէրոջ՝ իրենց հայրերուն Աստուծոյն հանդէպ ուխտազանց եղան. ան ալ զանոնք աւերի մատնեց, ինչպէս կը տեսնէք։

Ուրեմն ձեր հայրերուն պէս ձեր պարանոցը մի՛ խստացնէք. ⁵հնազանդեցէ՛ք Տէրոջ ու եկէ՛ք անոր սրբարանը՝ որ յաւիտեան սրբացուցած է, եւ պաշտեցէ՛ք Տէրը՝ ձեր Աստուածը, որպէսզի անոր բարկութեան բորբոքումը ձեզմէ հեռանայ։

Արդարեւ եթէ դուք Տէրոջ վերադառնաք, ձեր եղբայրներն ու ձեր որդիները իրենց գերեվարներուն առջեւ գթութիւն պիտի գտնեն, եւ այս երկիրը պիտի վերադառնան. արդարեւ Տէրը՝ ձեր Աստուածը ողորմած ու գթած է, եւ եթէ անոր վերադառնաք, ձեզմէ երես պիտի ⁶չդարձնէ»։

Սուրհանդակները քաղաքէ քաղաք շրջագայեցան Եփրեմի ու Մանասէի երկիրը՝ մինչեւ Զաբուղոն. բայց անոնց վրայ կը ծիծաղէին եւ զանոնք կը ծաղրէին։

Սակայն Ասերէն, Մանասէէն եւ Զաբուղոնէն ոմանք խոնարհեցան ու Երուսաղէմ եկան։

Աստուծոյ ձեռքը Յուդայի վրայ ալ էր, որպէսզի անոնց մէկ սիրտ տայ՝ թագաւորին եւ իշխանաւորներուն պատուէրը կատարելու Տէրոջ խօսքին համաձայն։

ԶԱՏԻԿԸ ԿԸ ՏՕՆՈՒԻ

Երուսաղէմի մէջ շատ ժողովուրդ հաւաքուեցաւ երկրորդ ամսուան մէջ՝ Բաղարջակերքի տօնը կատարելու համար — յոյժ մեծ համախմբում մը։

Անոնք կանգնեցան ու Երուսաղէմի մէջ եղող զոհասեղանները հանեցին. բոլոր խունկի զոհասեղանները հանեցին եւ Կեդրոնի ձորը նետեցին։

Երկրորդ ամսուան տասնչորրորդ օրը զատիկը մորթեցին. քահանաներն ու Ղեւտացիները խպնելով սրբացան եւ Տէրոջ տունը ողջակէզներ բերին։

Իրենց ⁷տեղը կայնեցան՝ իրենց կանոնին համաձայն — Աստուծոյ մարդուն՝ Մովսէսի Օրէնքին համաձայն. քահանաները Ղեւտացիներուն ձեռքէն արիւնը կը ստանային ու կը սրսկէին։

Քանի համախմբումին մէջ շատեր սրբացած չէին, Ղեւտացինե՛րը կը մորթէին զատիկի գառը՝ բոլոր մաքուր չեղողներուն համար, որպէսզի զայն Տէրոջ սրբացնեն։

Արդարեւ ժողովուրդէն շատերը, այսինքն՝ Եփրեմէն, Մանասէէն, Իսաքարէն ու Զաբուղոնէն եկողներէն շատերը, մաքրուած չէին. թէպէտ զատիկը կերան, գրուածին համաձայն չէր. իսկ Եզեկիա անոնց համար աղօթեց՝ ըսելով. «Բարի Տէրը թող քաւութիւն ընէ այն բոլոր մարդոց,

որոնք իրենց սիրտը ⁸տրամադրեցին փնտռելու Աստուած՝ Եհովան, իրենց հայրերուն Աստուածը, թէեւ սրբարանին մաքրութեան համաձայն մաքրուած չէին»։

Տէրը Եզեկիայի աղօթքը լսեց, եւ ⁹ժողովուրդին ներեց՝՝։

Երուսաղէմ գտնուող Իսրայէլի որդիները մեծ ուրախութեամբ եօթը օր Բաղարջակերքի տօնը կատարեցին. Ղեւտացիներն ու քահանաները ամէն օր Տէրը կը գովաբանէին՝ հնչեղ նուագարաններով Տէրոջ երգելով։

Եզեկիա ¹⁰քաղցրութեամբ խօսեցաւ Տէրոջ բարի ¹¹գիտութեամբ իմաստուն՝՝ եղող բոլոր Ղեւտացիներուն։ Հանդիսաւոր տօնին եօթը օրը կերան՝ խաղաղութեան զոհեր մատուցանելով, եւ Տէրը՝ իրենց հայրերուն Աստուածը ներբողելով։

ԵՐԿՐՈՐԴ ՏՕՆԱԽՄԲՈՒԹԻՒՆ ՄԸ

Ամբողջ համախմբումը խորհրդակցեցաւ որ ուրիշ եօթը օր ալ տօն կատարեն. ուստի եօթը օր ալ մեծ ուրախութեամբ տօն կատարեցին։

Արդարեւ Յուդայի Եզեկիա թագաւորը համախմբումին հազար զուարակ ու եօթը հազար ոչխար ¹²պարգեւեց։ Իշխանաւորներն ալ համախմբումին հազար զուարակ եւ տասը հազար ոչխար պարգեւեցին. բազմաթիւ քահանաներ ալ սրբացան։

Յուդայի ամբողջ համախմբումը, քահանաներն ու Ղեւտացիները ուրախացան, նաեւ Իսրայէլէն եկողներուն ամբողջ համախմբումը, եւ Իսրայէլի երկրէն եկող ու Յուդայի մէջ բնակող գաղթականները։

Այսպէս՝ Երուսաղէմի մէջ մեծ ուրախութիւն եղաւ. արդարեւ Իսրայէլի թագաւորին՝ Դաւիթի որդիին՝ Սողոմոնի օրերէն ի վեր Երուսաղէմի մէջ նոյնպիսի ուրախութիւն եղած չէր։

Յետոյ Ղեւտացի քահանաները կանգնեցան ու ժողովուրդը օրհնեցին. անոնց ձայնը լսուեցաւ, եւ անոնց աղօթքը Աստուծոյ սուրբ բնակարանը՝ երկինք հասաւ։