Deuteronomy 1
Numbers « Numbers 36 ‹ Deuteronomy 1 › Deuteronomy 2 » Joshua
ՆԵՐԱԾՈՒԹԻՒՆ
1Ահա՛ւասիկ այն խօսքերը՝ որ Մովսէս ամբողջ Իսրայէլի հաղորդեց Յորդանանի այս կողմը, անապատին մէջ, Սուփի դիմաց՝ դաշտին մէջ, Փառանի, Տոփէլի, Ղոբանի, Ասերովթի ու Տիզահապի մէջտեղ։
2(Քորեբէն մինչեւ Կադէս-Բառնեայ տասնմէկ օր է՝ Սէիրի լերան ճամբայով։)
3Քառասուներորդ տարին, տասնմէկերորդ ամիսը, ամսուան առաջին օրը՝ Մովսէս Իսրայէլի որդիներուն ըսաւ ինչ որ 1Տէրը իրեն պատուիրեր էր անոնց համար։
4Եսեբոն բնակող Ամորհացիներու Սեհոն թագաւորը եւ Աստարովթի ու Եդրայիի մէջ բնակող Բասանի Ովգ թագաւորը զարնելէն ետք՝
5Յորդանանի այս կողմը, Մովաբի երկրին մէջ, Մովսէս սկսաւ սա՛ Օրէնքը բացայայտել՝ ըսելով.
6«Տէրը՝ մեր Աստուածը Քորեբի մէջ մեզի խօսեցաւ՝ ըսելով. “Այս լեռը բաւական կեցաք։
7Դարձէ՛ք, մեկնեցէ՛ք ու գացէ՛ք Ամորհացիներուն լեռը եւ անոր բոլոր շրջակայ տեղերը, դաշտը, լեռնակողմն ու դաշտագետինը, եւ հարաւային կողմն ու ծովեզերքը, Քանանացիներուն երկիրը եւ Լիբանան, մինչեւ Մեծ գետը՝ Եփրատ գետը։
8Ահա՛ այդ երկիրը ձեր առջեւ դրի։ Մտէ՛ք ու տիրացէ՛ք այն երկրին, որուն համար Տէրը ձեր հայրերուն՝ Աբրահամի, Իսահակի եւ Յակոբի երդում ըրաւ որ անոնց տայ, ու անոնցմէ ետք՝ անոնց զարմին”»։
ՄՈՎՍԷՍ ԿԸ ԿԱՐԳԷ ԴԱՏԱՒՈՐՆԵՐ (Ելք. 18. 13-27)
9«Այդ ատեն ձեզի խօսեցայ եւ ըսի. “Ես առանձին չեմ կրնար ձեզ կրել.
10Տէրը՝ ձեր Աստուածը ձեզ բազմացուց, ու ահա՛ դուք այսօր երկինքի աստղերուն չափ շատ էք։
11Տէրը՝ ձեր հայրերուն Աստուածը, ձեզ հազարապատիկ աւելցնէ՝ քան ինչ որ էք, եւ ձեզ օրհնէ՝ ինչպէս ձեզի խոստացաւ։
12Ես առանձին ի՞նչպէս կարենամ ձեր ծանրութիւնը, ձեր բեռն ու ձեր վէճերը կրել։
13Ձեր տոհմերէն իմաստուն, խելացի եւ ճանչցուած մարդի՛կ տուէք, ու ես զանոնք ձեր վրայ գլխաւոր կարգեմ”։
14Իսկ դուք ինծի պատասխանեցիք. “Լաւ է ընել ինչ որ ըսիր”։
15Ուստի ձեր տոհմապետները — իմաստուն եւ ճանչցուած մարդիկ — առի ու զանոնք ձեր վրայ գլխաւոր կարգեցի, այսինքն՝ ձեր տոհմերուն մէջ հազարապետներ, հարիւրապետներ, յիսնապետներ, տասնապետներ եւ ոստիկաններ։
16Այդ ատեն ձեր դատաւորներուն պատուիրեցի. “Ձեր եղբայրներուն միջեւ եղած խնդիրները մտի՛կ ըրէք, ու ամէն մարդու խնդիրը՝ թէ՛ իր եղբօր հետ եւ թէ իր քով եղող գաղթականին հետ՝ արդարութեա՛մբ դատեցէք։
17Դատաստանի մէջ 2աչառութիւն մի՛ ընէք՝՝. թէ՛ պզտիկին մտիկ ըրէք, թէ՛ ալ մեծին. բնա՛ւ 3մարդէ մը՝՝ մի՛ վախնաք, քանի որ դատաստանը Աստուծոյ է. իսկ ձեզի դժուար երեւցած խնդիրը ինծի՛ ներկայացուցէք, որ զայն մտիկ ընեմ”։
18Այդ ատեն ձեր բոլոր ընելիք բաները ձեզի պատուիրեցի»։
ԼՐՏԵՍՆԵՐ ԿԸ ՂՐԿՈՒԻՆ ԿԱԴԷՍ-ԲԱՌՆԵԱՅԷՆ (Թիւ. 13. 1-33)
19«Յետոյ Քորեբէն մեկնեցանք, ձեր տեսած այդ մեծ եւ ահաւոր անապատէն ամբողջովին անցանք՝ Ամորհացիներու լերան ճամբայով, ինչպէս Տէրը՝ մեր Աստուածը մեզի պատուիրեր էր, ու Կադէս-Բառնեայ հասանք։
20Ձեզի ըսի. “Դուք Ամորհացիներուն լեռը հասաք, որ Տէրը՝ մեր Աստուածը մեզի կու տայ։
21Նայէ՛, Տէրը՝ քու Աստուածդ՝ այդ երկիրը առջեւդ դրաւ. ուրեմն բարձրացի՛ր, տիրացի՛ր անոր, ինչպէս Տէրը՝ քու հայրերուդ Աստուածը քեզի ըսաւ. մի՛ վախնար ու մի՛ զարհուրիր”։
22Դուք բոլորդ ինծի մօտեցաք եւ ըսիք. “Մեզմէ առաջ մարդի՛կ ղրկենք, որպէսզի երկիրը խուզարկեն մեզի համար, ու մեզի լուր բերեն թէ ի՛նչ ճամբայով պիտի բարձրանանք եւ ո՛ր քաղաքները պիտի հասնինք”։
23Այս խօսքը 4ինծի հաճելի՝՝ ըլլալով՝ ձեզմէ տասներկու մարդ առի, ամէն մէկ տոհմէն մէկ մարդ։
24Անոնք դարձան, լեռը բարձրացան ու Եսքողի ձորը հասնելով՝ այն երկիրը լրտեսեցին։
25Այն երկրին պտուղէն իրենց ձեռքերուն մէջ առնելով մեզի իջեցուցին, եւ մեզի լուր բերին՝ ըսելով. “Լաւ է այն երկիրը, որ Տէրը՝ մեր Աստուածը մեզի կու տայ”։
26Բայց դուք չուզեցիք բարձրանալ, ու Տէրոջ՝ ձեր Աստուծոյն 5հրամանին դէմ ընդվզեցաք։
27Ձեր վրաններուն մէջ տրտնջելով ըսիք. “Տէրը մեզ ատելուն համար Եգիպտոսի երկրէն մեզ դուրս հանեց, որպէսզի մեզ Ամորհացիներուն ձեռքը մատնէ եւ մեզ բնաջնջէ։
28Ո՞ւր պիտի բարձրանանք. մեր եղբայրները մեր սիրտերը 6թուլցուցին, որովհետեւ ըսին. "Այն ժողովուրդը մեզմէ մեծ ու բարձրահասակ է, քաղաքները մեծ եւ պարսպապատ են՝ մինչեւ երկինք. նաեւ հոն Ենակի որդիները տեսանք"”։
29Բայց ես ձեզի ըսի. “Մի՛ ահաբեկիք եւ անոնցմէ մի՛ վախնաք.
30Տէրը՝ ձեր Աստուածը՝ որ ձեր առջեւէն կ’երթայ, ի՛նք ձեզի համար պիտի պատերազմի, Եգիպտոսի մէջ ձեր աչքերուն առջեւ ձեզի ըրած ամէն ինչին համեմատ։
31Անապատին մէջ ալ տեսար թէ ինչպէս մարդ մը իր որդին կը կրէ, Տէրը՝ քու Աստուածդ ալ քեզ կրեց ձեր քալած բոլոր ճամբաներուն մէջ, մինչեւ որ այս տեղը հասաք”։
32Սակայն այս բանին մէջ չհաւատացիք Տէրոջ՝ ձեր Աստուծոյն,
33որ ձեզի բանակելու տեղ հետախուզելու համար՝ ճամբան ձեր առջեւէն կ’երթար, գիշերը՝ կրակի մէջ, ձեր երթալիք ճամբան ձեզի ցուցնելու համար, իսկ ցերեկը՝ ամպի մէջ»։
ՏԷՐԸ ԿԸ ՊԱՏԺԷ ԻՍՐԱՅԷԼԸ (Թիւ. 14. 20-45)
34«Տէրը ձեր խօսքերուն ձայնը լսելով զայրացաւ, ու երդում ըրաւ՝ ըսելով.
35“Այս մարդոցմէն, այս չար սերունդէն, բնա՛ւ մէկը պիտի չտեսնէ այն լաւ երկիրը, որուն համար երդում ըրի՝ ձեր հայրերուն տալու։
36Բայց միայն Յեփոնէի որդին՝ Քաղէբ պիտի տեսնէ զայն, եւ անոր կոխած երկիրը՝ իրեն ու իր որդիներուն պիտի տամ, որովհետեւ ան լման հետեւեցաւ Տէրոջ”։
37Ձեզի համար Տէրը ինծի դէմ ալ բարկացաւ եւ ըսաւ. “Դո՛ւն ալ պիտի չմտնես հոն.
38այլ քու 7սպասարկուդ, Նաւէի որդին՝ Յեսու, ի՛նք պիտի մտնէ հոն։ 8Քաջալերէ՛ զայն, որովհետեւ ա՛ն Իսրայէլի ժառանգել պիտի տայ այն երկիրը։
39Ձեր մանուկները, որոնց համար կ’ըսէիք թէ պիտի կողոպտուին, եւ ձեր որդիները, որ այսօր բարին ու չարը չեն գիտեր, անո՛նք պիտի մտնեն հոն. անո՛նց պիտի տամ այն երկիրը, եւ անո՛նք պիտի տիրանան անոր։
40Իսկ դուք՝ դարձէ՛ք, ու դէպի անապա՛տը մեկնեցէք՝ Կարմիր ծովուն ճամբայով”։
41Դուք ալ պատասխանեցիք եւ ինծի ըսիք. “Մենք Տէրոջ դէմ մեղանչեցինք. պիտի բարձրանանք ու պատերազմինք Տէրոջ՝ մեր Աստուծոյն բոլոր մեզի պատուիրածներուն համաձայն”։ Ձեզմէ իւրաքանչիւրը իր պատերազմական զէնքը մէջքը կապեց, եւ 9թեթեւամտութեամբ պատրաստուեցաք՝՝ լեռը բարձրանալ։
42Ուստի Տէրը ինծի ըսաւ. “Անոնց ըսէ՛. "Մի՛ բարձրանաք ու մի՛ պատերազմիք, քանի որ ես ձեր մէջ չեմ. որպէսզի ձեր թշնամիներէն չպարտուիք"”։
43Ես ալ ձեզի խօսեցայ, բայց դուք մտիկ չըրիք. հապա Տէրոջ հրամանին դէմ ընդվզեցաք եւ յանդգնութեամբ լեռը բարձրացաք։
44Այդ լերան վրայ բնակող Ամորհացիներն ալ դուրս ելան՝ ձեր դիմաց, մեղուներու պէս հալածեցին ձեզ ու Սէիրի մէջ ջախջախեցին ձեզ՝ մինչեւ Հորմա։
45Երբ վերադարձաք՝ Տէրոջ առջեւ լացիք, սակայն Տէրը ձեր ձայնը մտիկ չըրաւ եւ ձեզի չունկնդրեց։
46Ապա երկար ժամանակ Կադէսի մէջ կեցաք, ձեր հոն բնակած օրերուն համեմատ»։