Exodus 7

Genesis  «  Exodus 6  ‹  Exodus 7  ›  Exodus 8  »  Leviticus

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Նայէ՛, քեզ Փարաւոնի աստուած ըրի, ու եղբայրդ՝ Ահարոն քու մարգարէդ թող ըլլայ։

Դուն խօսէ՛ ամէն ինչ որ քեզի կը պատուիրեմ, եւ քու եղբայրդ՝ Ահարոն թող ըսէ Փարաւոնի, որպէսզի Իսրայէլի որդիները արձակէ իր երկրէն։

Ես Փարաւոնի սիրտը պիտի խստացնեմ, ու իմ նշաններս եւ հրաշքներս Եգիպտոսի երկրին մէջ պիտի բազմապատկեմ։

Փարաւոն ձեզի մտիկ պիտի չընէ. ես ալ ձեռքս Եգիպտոսի վրայ պիտի դնեմ, եւ իմ զօրաբաժիններս, իմ ժողովուրդս, Իսրայէլի որդիները, մեծ դատաստաններով պիտի հանեմ Եգիպտոսի երկրէն։

Ու երբ իմ ձեռքս Եգիպտոսի վրայ երկարեմ եւ Իսրայէլի որդիները անոնց մէջէն հանեմ, Եգիպտացիները պիտի գիտնան թէ ե՛ս եմ Տէրը»։

Մովսէս ու Ահարոն ըրին ինչպէս Տէրը իրենց պատուիրեր էր. այնպէս ըրին։

Մովսէս ութսուն տարեկան էր, իսկ Ահարոն՝ ութսուներեք տարեկան, երբ Փարաւոնի հետ խօսեցան։

ԱՀԱՐՈՆԻ ՔԱԼՈՂ ԳԱՒԱԶԱՆԸ

Տէրը խօսեցաւ Մովսէսի եւ Ահարոնի՝ ըսելով. «Երբ Փարաւոն ձեզի խօսի ու ըսէ.

“Ձեզի համար հրա՛շք ¹ցոյց տուէք՝՝ ”, ըսէ՛ Ահարոնի. “Ա՛ռ գաւազանդ եւ նետէ՛ Փարաւոնի առջեւ”. ան վիշապ պիտի ըլլայ»։

Մովսէս ու Ահարոն մտան Փարաւոնի քով եւ ըրին ինչպէս Տէրը պատուիրեր էր։ Ահարոն իր գաւազանը նետեց Փարաւոնի առջեւ ու անոր ծառաներուն առջեւ, եւ վիշապ եղաւ։

Յետոյ Փարաւոն ալ իմաստուններն ու կախարդները կանչեց, եւ անո՛նք ալ — Եգիպտոսի մոգերը — նոյնպէս ըրին՝ իրենց կախարդութիւններով։

Իւրաքանչիւրը իր գաւազանը նետեց, ու անոնք վիշապներ եղան. բայց Ահարոնի գաւազանը կլլեց անոնց գաւազանները։

Սակայն Փարաւոնի սիրտը կարծրացաւ եւ անոնց մտիկ չըրաւ, ինչպէս Տէրը ըսեր էր։

ՏԱՍԸ ՀԱՐՈՒԱԾՆԵՐԸ Արիւն

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Փարաւոնի սիրտը խստացաւ. կը մերժէ ժողովուրդը արձակել։

Առտուն գնա՛ Փարաւոնի. ահա՛ ան դուրս կ’ելլէ՝ դէպի ջուրը։ Գետին եզե՛րքը կայնէ՝ անոր դիմացը, ձե՛ռքդ առ այն գաւազանը՝ որ օձի վերածուած էր,

եւ ըսէ՛ անոր. “Եբրայեցիներուն Աստուածը՝ Եհովան զիս քեզի ղրկեց՝ ըսելով. "Արձակէ՛ իմ ժողովուրդս, որպէսզի զիս պաշտէ անապատին մէջ". բայց ահա՛ մինչեւ հիմա մտիկ չըրիր։

Տէրը սա՛ կը յայտարարէ. "Հետեւեա՛լ միջոցով պիտի գիտնաս թէ ե՛ս եմ Տէրը.— ահա՛ ես իմ ձեռքս եղող գաւազանով պիտի զարնեմ գետին մէջ եղող ջուրերուն, եւ արիւնի պիտի վերածուին.

գետին մէջ եղող ձուկերը պիտի մեռնին, գետը գարշահոտ պիտի ըլլայ, ու Եգիպտացիները պիտի ձանձրանան՝ գետին ջուրէն խմել ջանալով"”»։

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Ըսէ՛ Ահարոնի. “Ա՛ռ գաւազանդ ու երկարէ՛ ձեռքդ Եգիպտացիներու ջուրերուն վրայ — անոնց գետակներուն վրայ, գետերուն վրայ, լիճերուն վրայ, եւ անոնց բոլոր ջրակոյտերուն վրայ —, որպէսզի արիւն ըլլան. Եգիպտոսի ամբողջ երկրին մէջ՝ փայտէ ու քարէ անօթներուն մէջի ջուրերը արիւն ըլլան”»։

Եւ Մովսէս ու Ահարոն ըրին ինչպէս Տէրը պատուիրեր էր։ Գաւազանը վերցուց, Փարաւոնի ²առջեւ եւ անոր ծառաներուն առջեւ գետին մէջ եղող ջուրերուն զարկաւ, ու գետին մէջ եղող բոլոր ջուրերը արիւնի վերածուեցան։

Գետին մէջ եղող ձուկերը մեռան, գետը գարշահոտ եղաւ, եւ Եգիպտացիները գետին ջուրէն չէին կրնար խմել։ Եգիպտոսի ամբողջ երկրին մէջ արիւն կար։

Բայց Եգիպտոսի մոգերն ալ իրենց կախարդութիւններով նոյնպէս ըրին. ու Փարաւոնի սիրտը կարծրացաւ եւ անոնց մտիկ չըրաւ, ինչպէս Տէրը ըսեր էր։

Փարաւոն դարձաւ ու իր տունը մտաւ. ³ա՛յս ալ անոր սիրտին չդպաւ՝՝։

Բոլոր Եգիպտացիները գետին շուրջը փորեցին՝ խմելու ջուր գտնելու համար, որովհետեւ գետին ջուրէն չէին կրնար խմել։

Ու եօթը օր անցաւ՝ Տէրը գետը զարնելէն ետք։