Exodus 20

Genesis  «  Exodus 19  ‹  Exodus 20  ›  Exodus 21  »  Leviticus

ՏԱՍԸ ՊԱՏՈՒԻՐԱՆՆԵՐԸ

Աստուած սա՛ բոլոր խօսքերը հաղորդեց՝ ըսելով.—

«Ե՛ս եմ Եհովան՝ քու Աստուածդ, որ քեզ Եգիպտոսի երկրէն՝ ստրկութեան տունէն՝ հանեցի։

Ինձմէ զատ ուրիշ աստուածներ մի՛ ունենար։

Ո՛չ մէկ ¹կուռք շինէ դուն քեզի, ո՛չ ալ որեւէ կերպարանք բանի մը որ վերը՝ երկինքի մէջ է, վարը՝ երկրի վրայ է, կամ ջուրերուն մէջ է՝ երկրի տակ։

Անոնց մի՛ երկրպագեր ու զանոնք մի՛ պաշտեր, որովհետեւ ես՝ ²Տէրս, քու Աստուածդ, նախանձախնդիր Աստուած եմ. կը հատուցանեմ հայրերուն անօրէնութիւնը որդիներուն — մինչեւ երրորդ ու չորրորդ սերունդը անոնց՝ որ կ’ատեն զիս —,

եւ կարեկցութեամբ կը վարուիմ մինչեւ հազար սերունդ անոնց հետ՝ որ կը սիրեն զիս ու կը պահեն իմ պատուիրաններս։

³Տէրոջ՝ քու Աստուծոյդ անունը ընդունայն բերանդ մի՛ առներ. որովհետեւ Տէրը իր անունը ընդունայն բերանը առնողը անմեղ պիտի չսեպէ։

Յիշէ՛ Հանգստութեան օրը՝ զայն սրբացնելու համար։

Վե՛ց օր աշխատէ եւ ամբո՛ղջ գործդ ըրէ.

բայց եօթներորդ օրը Տէրոջ՝ քու Աստուծոյդ Հանգստութեան օրն է. այդ օրը ո՛չ մէկ գործ ըրէ, ո՛չ դուն, ո՛չ որդիդ, ո՛չ աղջիկդ, ո՛չ ծառադ, ո՛չ աղախինդ, ո՛չ անասունդ, ո՛չ ալ ⁴քաղաքիդ մէջ եղող գաղթականդ։

Արդարեւ Տէրը վեց օրուան մէջ ըրաւ երկինքն ու երկիրը, ծովը եւ բոլոր անոր մէջ եղողները, ու եօթներորդ օրը հանգստացաւ. ուստի Տէրը օրհնեց Հանգստութեան օրը եւ սրբացուց զայն։

Պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ, որպէսզի օրերդ երկար ըլլան այն հողին վրայ՝ որ Տէրը, քու Աստուածդ, քեզի կու տայ։

Սպանութիւն մի՛ ըներ։

Շնութիւն մի՛ ըներ։

Գողութիւն մի՛ ըներ։

⁵Սուտ վկայութիւն մի՛ տար քու ընկերիդ դէմ։

Քու ընկերիդ տան մի՛ ցանկար. ընկերիդ կնոջ, կամ անոր ծառային, կամ աղախինին, կամ եզին, կամ իշուն, կամ ընկերիդ որեւէ մէկ բանին մի՛ ցանկար»։

ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՎԱԽԸ (Բ. Օր. 5. 22-33)

Ամբողջ ժողովուրդը կը նկատէր ⁶որոտումները, շանթերը, շեփորին ձայնը եւ մխացող լեռը։ Երբ ժողովուրդը տեսաւ, ցնցուեցաւ ու հեռու կայնեցաւ։

Եւ ըսին Մովսէսի. «Դո՛ւն խօսէ մեզի հետ, ու մտիկ ընենք. բայց Աստուած թող չխօսի մեզի հետ, որպէսզի չմեռնինք»։

Մովսէս ժողովուրդին ըսաւ. «Մի՛ վախնաք. որովհետեւ Աստուած եկաւ ձեզ փորձարկելու, որպէսզի անոր վախը ձեր առջեւ ըլլայ ու չմեղանչէք»։

Ժողովուրդը հեռու կայնեցաւ, իսկ Մովսէս մօտեցաւ այն մառախուղին՝ ուր Աստուած էր։

ՕՐԷՆՔՆԵՐ ԽՈՐԱՆԻՆ ՄԱՍԻՆ

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Սա՛ ըսէ Իսրայէլի որդիներուն. “Դուք տեսաք թէ ձեզի հետ երկինքէն խօսեցայ.

Ինծի հետ պաշտելու համար՝ արծաթէ աստուածներ մի՛ շինէք, ո՛չ ալ ոսկիէ աստուածներ շինեցէք ձեզի։

Ինծի հողէ՛ զոհասեղան մը շինէ, եւ անո՛ր վրայ զոհէ քու ողջակէզներդ ու խաղաղութեան զոհերդ, քու ոչխարներդ եւ արջառներդ. ամէն տեղ՝ ուր իմ անունս յիշել պիտի տամ, քեզի պիտի գամ ու քեզ պիտի օրհնեմ”։

Եթէ ինծի քարէ զոհասեղան շինես, տաշուած քարէ մի՛ կառուցաներ. քանի որ եթէ անոր երկաթէ գործիք ⁷դպցնես, զայն կը պղծես։

Եւ աստիճաններով մի՛ բարձրանար իմ զոհասեղանս, որպէսզի քու մերկութիւնդ չերեւնայ անոր վրայ»։