Exodus 32

Genesis  «  Exodus 31  ‹  Exodus 32  ›  Exodus 33  »  Leviticus

ՈՍԿԻ ՀՈՐԹԸ (Բ. Օր. 9. 6-29)

Երբ ժողովուրդը տեսաւ թէ Մովսէս կը յամենար լեռնէն իջնելու, ժողովուրդը Ահարոնի քով համախմբուեցաւ եւ անոր ըսաւ. «Կանգնէ՛, մեզի աստուածնե՛ր շինէ՝ որ մեր առջեւէն երթան, քանի որ այդ Մովսէսը՝ մեզ Եգիպտոսի երկրէն բարձրացնող մարդը՝ չենք գիտեր թէ ի՛նչ եղաւ անոր»։

Ահարոն անոնց ըսաւ. «Ձեր կիներուն, որդիներուն եւ աղջիկներուն ականջները եղած ոսկի օղերը ¹հանեցէ՛ք ու ինծի՛ բերէք»։

Ամբողջ ժողովուրդը՝ իրենց ականջները եղած օղերը հանեցին եւ Ահարոնի բերին։

Ան ալ առաւ անոնց ձեռքէն, ²դուրով մը ձեւաւորեց ու ձուլածոյ հորթ մը շինեց։ Եւ ըսին. «Ո՛վ Իսրայէլ, ասո՛նք են քու աստուածներդ՝ որ քեզ Եգիպտոսի երկրէն բարձրացուցին»։

Երբ Ահարոն տեսաւ ասիկա, անոր առջեւ զոհասեղան մը կառուցանեց, ու Ահարոն գոչել տուաւ. «Վաղը տօն է Տէրոջ»։

Հետեւեալ օրը՝ կանուխ ելան, եւ ողջակէզներ մատուցանեցին ու խաղաղութեան զոհեր բերին. ապա ժողովուրդը նստաւ ուտելու եւ խմելու, ու կանգնեցան զբօսնելու։

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Գնա՛, իջի՛ր, որովհետեւ ապականեցաւ քու ժողովուրդդ՝ որ Եգիպտոսի երկրէն բարձրացուցիր.

անոնք շուտով շեղեցան այն ճամբայէն՝ որ իրենց պատուիրեցի։ Իրենց ձուլածոյ հորթ շինեցին եւ անոր երկրպագեցին. անոր զոհեցին ու ըսին. “Ո՛վ Իսրայէլ, ասո՛նք են քու աստուածներդ՝ որ քեզ Եգիպտոսի երկրէն բարձրացուցին”»։

Եւ Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Ես այս ժողովուրդը տեսայ, եւ ահա՛ ան խստապարանոց ժողովուրդ մըն է.

ուստի հիմա ձգէ՛ զիս՝ որ իմ բարկութիւնս անոնց դէմ բորբոքի եւ սպառեմ զանոնք, ու քեզ մեծ ազգ մը պիտի ընեմ»։

Բայց Մովսէս Տէրոջ՝ իր Աստուծոյն ³պաղատեցաւ՝ ըսելով. «Ո՛վ Տէր, ինչո՞ւ քու բարկութիւնդ բորբոքի քու ժողովուրդիդ դէմ, որ Եգիպտոսի երկրէն հանեցիր մեծ կարողութեամբ եւ ուժեղ ձեռքով։

Ինչո՞ւ Եգիպտացիները խօսին ու ըսեն. “Չարիքի համար հանեց զանոնք, որպէսզի լեռներուն մէջ մեռցնէ եւ զանոնք երկրագունդի մակերեսէն սպառէ”։ Կասեցո՛ւր քու բորբոքած բարկութիւնդ ու հրաժարէ՛ այս չարիքը քու ժողովուրդիդ վրայ բերելէ։

Յիշէ՛ քու ծառաներդ՝ Աբրահամը, Իսահակը եւ Իսրայէլը, որոնց քու անձո՛վդ երդում ըրիր, ու ըսիր անոնց. “Ձեր զարմը երկինքի աստղերուն պէս պիտի բազմացնեմ, եւ այս ամբողջ երկիրը՝ որուն մասին խօսեցայ, ձեր զարմին պիտի տամ ու զայն պիտի ժառանգեն յաւիտենապէս”»։

Եւ Տէրը հրաժարեցաւ այն չարիքէն, որուն համար ըսեր էր թէ իր ժողովուրդին պիտի ընէ։

Մովսէս դարձաւ ու լեռնէն իջաւ։ Վկայութեան երկու տախտակները իր ձեռքն էին։ Տախտակներուն երկու կողմերը գրուած էին. անոնք թէ՛ մէկ կողմէն եւ թէ՛ միւս կողմէն գրուած էին։

Տախտակները Աստուծոյ գործն էին. գրութիւնը Աստուծոյ գրութիւնն էր, տախտակներուն վրայ փորագրուած։

Երբ Յեսու գոռացող ժողովուրդին գոչիւնը լսեց, Մովսէսի ըսաւ. «Բանակավայրին մէջ պատերազմի աղմուկ կայ»։

Իսկ ան ըսաւ. «Ասիկա ⁴յաղթողներու կանչի՝՝ աղմուկ չէ, ո՛չ ալ ⁵յաղթուածներու կանչի՝՝ աղմուկ է. հապա ես ⁶խմբերգի ձայն կը լսեմ»։

Երբ Մովսէս՝ բանակավայրին մօտենալով՝ տեսաւ հորթն ու պարերը, բարկութիւնը բորբոքեցաւ, տախտակները իր ձեռքէն նետեց եւ լերան ստորոտը կոտրտեց զանոնք։

Յետոյ անոնց շինած հորթը առաւ, կրակով այրեց, մանր աղաց, ապա ջուրին վրայ ցանեց եւ Իսրայէլի որդիներուն խմցուց։

Մովսէս Ահարոնի ըսաւ. «Այս ժողովուրդը ի՞նչ ըրաւ քեզի, որ անոր վրայ այսչափ մեծ մեղք մը բերիր»։

Ահարոն ըսաւ. «Իմ տիրոջս բարկութիւնը թող չբորբոքի. դուն կը ճանչնաս այս ժողովուրդը, որ չարին հակամէտ է։

Ինծի ըսին. “Մեզի աստուածնե՛ր շինէ՝ որպէսզի մեր առջեւէն երթան, քանի որ այդ Մովսէսը՝ մեզ Եգիպտոսի երկրէն բարձրացնող մարդը՝ չենք գիտեր թէ ի՛նչ եղաւ անոր”։

Ես ալ ըսի անոնց. “Ո՛վ որ ոսկի ունի՝ թող հանէ”։ Բերին ինծի, ու ես կրակը ձգեցի զայն, եւ այս հորթը դուրս ելաւ»։

Երբ Մովսէս ժողովուրդին ⁷անառակութիւնը տեսաւ, (որովհետեւ Ահարոն ⁸թողուցած էր զանոնք՝ որ անառակութիւն ընեն՝՝, իրենց թշնամիներուն մէջ խայտառակ ըլլալու չափ,)

Մովսէս բանակավայրին դուռը կայնեցաւ եւ ըսաւ. «Ո՛վ որ Տէրոջ կողմէն է, ինծի թող գայ»։ Ղեւիի բոլոր որդիները անոր քով հաւաքուեցան։

Անոնց ըսաւ. «Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը սա՛ կը յայտարարէ. “Իւրաքանչիւրը իր սուրը ազդրին վրայ թող դնէ, բանակավայրին մէջ դռնէ դուռ անցնի ու վերադառնայ, եւ իւրաքանչիւրը իր եղբայրը, իւրաքանչիւրը իր ընկերը եւ իւրաքանչիւրը իր հարեւանը մեռցնէ”»։

Ղեւիի որդիները Մովսէսի խօսքին համաձայն ըրին, ու այդ օրը ժողովուրդէն երեք հազար մարդու չափ ինկաւ։

Արդարեւ Մովսէս ըսեր էր. «Այսօր դուք ձեզ Տէրո՛ջ նուիրեցէք, իւրաքանչիւրը նոյնիսկ զոհելով իր որդին եւ իր եղբայրը, որպէսզի ձեզի օրհնութիւն տայ այսօր»։

Հետեւեալ օրը՝ Մովսէս ժողովուրդին ըսաւ. «Դուք մեծ մեղք գործեցիք. հիմա Տէրոջ քով պիտի բարձրանամ, թերեւս քաւութիւն մը ընեմ ձեր մեղքին համար»։

Մովսէս Տէրոջ վերադարձաւ ու ըսաւ. «Ո՜հ, այս ժողովուրդը մեծ մեղք մը գործեց՝ իրեն ոսկիէ աստուածներ շինելով։

Իսկ հիմա եթէ անոնց մեղքերը ներես՝ ներէ. եթէ ոչ՝ կ’աղերսե՛մ, ջնջէ՛ զիս քու գրած գիրքէդ»։

Տէրը Մովսէսի ըսաւ. «Ո՛վ որ ինծի դէմ մեղանչեց, զայն իմ գիրքէս պիտի ջնջեմ։

Ուստի հիմա գնա՛, ժողովուրդը առաջնորդէ՛ այն տեղը՝ որ քեզի ըսի։ Ահա՛ իմ հրեշտակս քու առջեւէդ պիտի երթայ. բայց իմ այցելութեանս օրը՝ անոնց մեղքը պիտի հատուցանեմ իրենց»։

Եւ Տէրը ժողովուրդը հարուածեց, քանի որ Ահարոնի շինած հորթը շինած էին։