Genesis 47

Genesis 46  ‹  Genesis 47  ›  Genesis 48  »  Exodus

Յովսէփ եկաւ, Փարաւոնի պատմեց եւ ըսաւ. «Իմ հայրս ու եղբայրներս, անոնց ոչխարներն ու արջառները, եւ անոնց ամբողջ ունեցածը՝ Քանանի երկրէն եկան, եւ ահա՛ Գեսէմի երկիրն են»։

Իր եղբայրներէն հինգ մարդ առաւ ու զանոնք Փարաւոնի ներկայացուց։

Փարաւոն անոր եղբայրներուն ըսաւ. «Ի՞նչ է ձեր արհեստը»։ Անոնք Փարաւոնի ըսին. «Քու ծառաներդ՝ հովիւներ ենք, մե՛նք ալ, մեր հայրե՛րն ալ»։

Նաեւ ըսին Փարաւոնի. «Այս երկրին մէջ պանդխտանալու եկանք, որովհետեւ Քանանի երկրին մէջ՝ սովին սաստկանալուն համար՝ քու ծառաներուդ ոչխարներուն արօտ չկայ։ Ուստի հիմա կ’աղերսե՛նք, ծառաներդ Գեսէմի երկրին մէջ թող բնակին»։

Փարաւոն Յովսէփի խօսեցաւ՝ ըսելով. «Քու հայրդ ու եղբայրներդ քեզի եկան։

Եգիպտոսի երկիրը առջեւդ է. քու հայրդ եւ եղբայրներդ երկրին լաւագոյն տեղը բնակեցո՛ւր։ Գեսէմի երկրին մէջ թող բնակին, ու եթէ գիտես թէ անոնց մէջ ¹ճարպիկ մարդիկ կան, վերահսկի՛չ նշանակէ զանոնք իմ խաշինքիս վրայ»։

Յովսէփ իր հայրը՝ Յակոբը բերաւ, եւ Փարաւոնի ներկայացուց, ու Յակոբ օրհնեց Փարաւոնը։

Փարաւոն Յակոբի ըսաւ. «Քու կեանքիդ տարիներուն օրերը ո՞րչափ են»։

Յակոբ Փարաւոնի ըսաւ. «Իմ պանդխտութեանս տարիներուն օրերը՝ հարիւր երեսուն տարի են։ Իմ կեանքիս տարիներուն օրերը՝ քիչ եւ վատ եղան, ու հայրերուս պանդխտութեան օրերուն մէջ եղած իրենց կեանքի տարիներուն օրերուն չհասան»։

Յակոբ օրհնեց Փարաւոնը, եւ դուրս ելաւ Փարաւոնի առջեւէն։

Յովսէփ Եգիպտոսի երկրին լաւագոյն կողմը՝ Ռամսէսի երկրին մէջ բնակեցուց իր հայրն ու եղբայրները, եւ անոնց կալուած տուաւ՝ ինչպէս Փարաւոն պատուիրեր էր։

Յովսէփ իր հայրն ու եղբայրները, եւ իր հօր ամբողջ ընտանիքը՝ անոնց երախաներուն համեմատ՝ հացով կը կերակրէր։

Ամբողջ երկրին մէջ հաց չկար, որովհետեւ սովը յոյժ սաստկացաւ. Եգիպտոսի երկիրն ու Քանանի երկիրը սովին պատճառով հիւծեցան։

Յովսէփ հացահատիկ գնողներէն՝ Եգիպտոսի երկրին մէջ եւ Քանանի երկրին մէջ գտնուած ամբողջ դրամը ժողվեց. ու Յովսէփ դրամը Փարաւոնի տունը տարաւ։

Երբ Եգիպտոսի երկրին եւ Քանանի երկրին դրամը լմնցաւ, բոլոր Եգիպտացիները Յովսէփի եկան ու ըսին. «Մեզի հա՛ց տուր. ինչո՞ւ մեռնինք քու առջեւդ, քանի որ դրամը հատաւ»։

Յովսէփ ըսաւ. «Ձեր խաշի՛նքը տուէք, եւ եթէ դրամը հատաւ՝ ձեր խաշինքին փոխարէն տամ ձեզի»։

Անոնք իրենց խաշինքը Յովսէփի բերին, ու Յովսէփ հաց տուաւ անոնց՝ ձիերուն փոխարէն, ոչխարներուն փոխարէն, արջառներուն փոխարէն եւ էշերուն փոխարէն։ Այն տարին զանոնք հացով կերակրեց՝ իրենց ամբողջ խաշինքին փոխարէն։

ՍՈՎԸ

Երբ այն տարին վերջացաւ, հետեւեալ տարին անոր եկան ու ըսին. «Մեր տիրոջմէն չենք պահեր՝ թէ դրամը հատաւ, եւ մեր անասուններու խաշինքն ալ մեր տիրոջ եղաւ։ Ա՛լ բան մը չմնաց մեր տիրոջ առջեւ, բացի մեր մարմիններէն ու հողերէն։

Ինչո՞ւ քու աչքերուդ առջեւ մեռնինք՝ մենք եւ մեր հողերը։ Մեզ ու մեր հողերը հացո՛վ գնէ, եւ մենք մեր հողերով Փարաւոնի ծառաներ ըլլանք։ Սե՛րմ տուր մեզի, որպէսզի ողջ մնանք ու չմեռնինք, եւ հողը խոպան չըլլայ»։

Յովսէփ Եգիպտոսի բոլոր հողերը Փարաւոնի համար գնեց, որովհետեւ Եգիպտացիներէն իւրաքանչիւրը իր արտը ծախեց՝ սովին սաստկանալուն համար, ու երկիրը Փարաւոնի եղաւ։

Իսկ ժողովուրդը ²քաղաքէ քաղաք՝՝ փոխադրեց՝ Եգիպտոսի հողամասին մէկ ծայրէն մինչեւ միւս ծայրը։

Միայն քուրմերուն հողերը չգնեց. որովհետեւ քուրմերը Փարաւոնէն յատկացուած բաժին ունէին, եւ կ’ուտէին իրենց բաժինը՝ որ Փարաւոն անոնց կու տար. ատոր համար իրենց հողերը չծախեցին։

Յովսէփ ժողովուրդին ըսաւ. «Ահա՛ այսօր ձեզ ու ձեր հողերը գնեցի Փարաւոնի համար։ Արդ՝ ձեզի սերմ կու տամ. սերմանեցէ՛ք հողը։

Գետինի բերքին հինգէն մէկը Փարաւոնի՛ պիտի տաք, ու չորս մասը ձե՛րը պիտի ըլլայ, որպէսզի արտին՝ սերմ, եւ ձեզի, ձեր ընտանիքին մէջ եղողներուն ու ձեր մանուկներուն՝ կերակուր ըլլայ»։

Անոնք ըսին. «Մեզ ողջ պահեցիր. թող շնորհք գտնենք մեր տիրոջ ³առջեւ եւ Փարաւոնի ստրուկներ ըլլանք»։

Յովսէփ այս կանոնը հաստատեց Եգիպտոսի հողերուն վրայ մինչեւ այսօր, որ հինգէն մէկը Փարաւոնի ըլլայ. բացի քուրմերուն հողերէն, որոնք Փարաւոնի չեղան։

ՅԱԿՈԲԻ ՎԵՐՋԻՆ ԽՆԴՐԱՆՔԸ

Իսրայէլ Եգիպտոսի երկրին մէջ կը բնակէր, Գեսէմի երկիրը. հոն կալուածներ ստացան, աճեցան ու յոյժ բազմացան։

Յակոբ Եգիպտոսի երկրին մէջ տասնեօթը տարի ապրեցաւ, եւ Յակոբի կեանքին տարիներուն օրերը՝ հարիւր քառասունեօթը տարի եղան։

Երբ Իսրայէլի մեռնելու ժամանակը մօտեցաւ, իր Յովսէփ որդին կանչեց ու անոր ըսաւ. «Եթէ այժմ շնորհք գտայ քու առջեւդ, կ’աղերսե՛մ, դի՛ր ձեռքդ երանքիս տակ, եւ կարեկցութեա՛մբ ու ճշմարտութեա՛մբ վարուէ ինծի հետ։ Կ’աղերսե՛մ, զիս Եգիպտոսի մէջ մի՛ թաղեր,

հապա իմ հայրերո՛ւս հետ ննջեմ. զիս Եգիպտոսէն փոխադրէ՛ եւ զիս անո՛նց գերեզմանը թաղէ»։ Ան ալ ըսաւ. «Քու ըսածիդ համաձայն պիտի ընեմ»։

Յակոբ ըսաւ. «Ինծի երդո՛ւմ ըրէ»։ Ան ալ երդում ըրաւ անոր, ու Իսրայէլ ⁴մահիճին սնարին՝՝ վրայ երկրպագեց։