Job 14

Esther  «  Job 13  ‹  Job 14  ›  Job 15  »  Psalm

«Կնոջմէ ծնած մարդը՝ կարճ ¹կեանք ունի, Վրդովումով ²յագեցած։

Ծաղիկի պէս ³կը բուսնի՝՝, ապա կը կտրուի. Ստուերի պէս կը փախչի ու չի գոյատեւեր։

Բայց անո՛ր վրայ ալ աչքերդ կը բանաս, Ու զիս քեզի հետ դատաստանի կը տանիս։

Անմաքուրէն ո՞վ կրնայ մաքուր հանել. Ո՛չ մէկը։

Քանի անոր օրերը որոշուած են, Անոր ամիսներուն թիւը քու քովդ է. Դուն անոր սահման ⁴դրեր ես, Եւ ան չի կրնար անդին անցնիլ.

Ուշադրութիւնդ դարձո՛ւր անկէ՝ որպէսզի հանգչի, Մինչեւ որ վարձկանի պէս իր օրը լմնցնէ։

Արդարեւ եթէ ծառը կտրուի, դեռ յոյս կայ Որ վերստին ծլի ու մատաղատունկը պակաս չըլլայ։

Թէեւ անոր արմատը գետինին մէջ ծերացած ըլլայ, Եւ անոր բունը՝ հողին մէջ մեռած,

Ան ջուրին հոտէն պիտի ծաղկի, Ու նոր տնկուած ծառի պէս ոստեր պիտի ⁵արձակէ։

Բայց ⁶մարդը կը մեռնի եւ ⁷կը յաղթահարուի՝՝. Մարդը շունչը կու տայ, ու յետոյ ո՞ւր կ’ըլլայ։

Ինչպէս ⁸լիճին ջուրերը ⁹կը հատնին՝՝, Գետը կը ցամքի եւ կը չորնայ,

Մարդն ալ գետինը կը պառկի ու չ’ելլեր. Մինչեւ որ ա՛լ երկինք չըլլայ՝ պիտի չարթննան, Եւ իրենց քունէն պիտի չսթափին։

Երանի՜ թէ մինչեւ քու բարկութեանդ կասիլը՝ ¹⁰Դժոխքին մէջ ծածկէիր ու պահէիր զիս. Ինծի ¹¹ժամանակ մը որոշէիր՝՝, յետոյ զիս յիշէիր։

(Եթէ ¹²մարդը մեռնի, արդեօք դարձեալ պիտի ապրի՞։) ¹³Տառապանքիս բոլոր օրերը պիտի սպասեմ, Մինչեւ որ իմ փոխուելու կարգս գայ.

Պիտի կանչես, ու ես քեզի պիտի պատասխանեմ. Քու ձեռքերուդ գործը պիտի կարօտնաս։

Իսկ հիմա քայլերս կը հաշուես. Միթէ մեղքիս վրայ չե՞ս հսկեր։

Իմ յանցանքս քսակի մէջ կնքուած է, Բայց իմ անօրէնութեանս վրայ ուրիշներ ¹⁴կ’աւելցնես՝՝։

Ճիշդ է թէ լեռը կրնայ խորտակուիլ ու փշրուիլ, Եւ վէմը իր տեղէն կը փոխադրուի.

Ջուրերը կը մաշեցնեն քարերը, Երբ յորդին՝ գետինին հողերը կը քշեն կը տանին. Դուն ալ մարդուն յոյսը այդպէս կը կորսնցնես։

Դուն ընդմիշտ անոր կը յաղթես, եւ ան կ’երթայ. Անոր դէմքը փոխելով՝ զայն կը վտարես։

Անոր որդիները կը պատուուին, բայց ինք չի գիտնար. Անոնք կը ստորնանան, եւ ինք անոնց վիճակը չի ¹⁵նշմարեր։

Իրեն համար՝ միայն իր ¹⁶մարմինը կը կոտտայ, Եւ իր անձը միայն իր վրայ կը սգայ»։