Job 24

Esther  «  Job 23  ‹  Job 24  ›  Job 25  »  Psalm

«Քանի ժամանակները պահուած չեն Ամենակարողէն, Ի՞նչպէս զայն ճանչցողները անոր օրերը չեն տեսներ։

Չարերը սահմանաքարեր կը տեղափոխեն, Հօտեր կը յափշտակեն ու զանոնք կ’արածեն.

Որբերուն էշերը կ’առնեն կը տանին, Այրիին եզը գրաւ կ’առնեն.

Աղքատները ճամբայէն կը շեղեցնեն, Ու երկրի դժբախտները միասին կը պահուըտին։

Ահա՛ անոնք՝ անապատի վայրենի էշերուն պէս՝ ¹Կանուխ իրենց գործին ²կ’երթան՝ որս փնտռելու. Անապատը ³անոնց տղաներուն հաց կու տայ։

Իրենց չեղած արտին մէջ ⁴կեր կը հնձեն, Եւ ⁵ամբարշտութեամբ այգին ճռաքաղ կ’ընեն։

Մերկին գիշերել կու տան առանց հանդերձի, Ու ցուրտ ատեն առանց ծածկոցի կը թողուն.

Անոնք լեռներուն հեղեղներէն կը թրջուին, Եւ ⁶ապաստանարան չունենալով՝ վէմերը կը գրկեն։

Որբը ծիծէն կը ⁷փրցնեն, Ու դժբախտէն գրաւ կ’առնեն։

Մերկերուն առանց հանդերձի շրջիլ կու տան, Եւ անօթիները անոնց ցորենի որաները կը կրեն։

Իրենց ⁸շրջափակին մէջ իւղ հանողները, Ու հնձաններուն մէջ խաղող կոխողները կը ծարաւնան։

Քաղաքին մէջ ⁹մարդիկ կը հեծեծեն, Եւ վիրաւորներուն անձը կ’աղաղակէ. Բայց Աստուած անոնց ըրածը անպատշաճութիւն չի համարեր։

Անոնք լոյսին դէմ ըմբոստացողներէն են. Անոր ճամբաները չեն գիտեր, Եւ անոր շաւիղներուն մէջ չեն կենար։

Մարդասպանը ¹⁰արշալոյսին հետ կ’ելլէ՝՝, Դժբախտն ու աղքատը կը սպաննէ, Իսկ գիշերը ¹¹կը գողնայ՝՝։

Շնացողին աչքն ալ մթնշաղին կը ¹²սպասէ՝ ըսելով. “Զիս աչք չնշմարէ”. ու երեսին ծածկոց կը դնէ։

Խաւարին մէջ կը ծակեն այն տուները՝ ¹³Որոնց վրայ ցերեկը նշան դրած են՝՝։ Անոնք լոյսը չեն ճանչնար.

Արդարեւ առտուան լոյսը մահուան շուքի պէս է անոնց, Սակայն մահուան շուքի ¹⁴արհաւիրքին վարժուած են՝՝։

¹⁵Անոնք ջուրերու մակերեսին վրայ թեթեւաշարժ են՝՝. Անոնց բաժինը երկրի վրայ անիծեալ է, Եւ այգիներու ճամբան ¹⁶չեն վերադառնար՝՝։

Չորութիւնն ու տաքութիւնը ձիւնի ջուրը կը ¹⁷հատցնեն, Նոյնպէս ալ ¹⁸դժոխքը՝ մեղանչողները։

Արգանդը զայն պիտի մոռնայ. Որդե՛րը ¹⁹զայն պիտի ըմբոշխնեն՝՝. Ան ա՛լ պիտի չյիշուի. Անիրաւութիւնը ծառի մը պէս պիտի կոտրուի։

Ան զաւակ չծնանող ամուլը կը չարչարէ, Եւ այրիին բարիք չ’ըներ։

Աստուած իր կարողութեամբ ²⁰հզօրներուն կեանքն ալ կ’երկարաձգէ՝՝. Իսկ երբ կանգնի, ո՛չ մէկուն կեանքը ապահովուած կ’ըլլայ։

²¹Անոնց ապահովութիւն կու տայ՝ որպէսզի անոր ²²ապաւինին, Բայց իր աչքերը անոնց ճամբաներուն վրայ են։

Անոնք քիչ մը ատեն բարձրացան, յետոյ նուաստանալով չքացան. Բոլորին պէս ²³կորսուեցան Ու հասկի գլուխի պէս կտրուեցան։

Եթէ այսպէս չէ, ո՞վ զիս ²⁴պիտի հերքէ՝՝, Եւ իմ խօսքս ոչնչութեան վերագրէ»։