Loading...

Leviticus 1

Exodus  «  Exodus 40  ‹  Leviticus 1  ›  Leviticus 2  »  Numbers


ՈՂՋԱԿԷԶԻ ՊԱՏԱՐԱԳՆԵՐԸ

1

Տէրը կանչեց Մովսէսը, ու Հանդիպումի վրանէն խօսեցաւ անոր՝ ըսելով.

2

«Խօսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն եւ ըսէ՛ անոնց. “Եթէ ձեզմէ մարդ մը անասուններէն մատաղ մատուցանէ Տէրոջ, ձեր մատաղը արջառներէ՛ն կամ ոչխարներէ՛ն մատուցանեցէք”։

3

Եթէ անոր մատաղը արջառներէ՛ն ողջակէզ է, անարատ արու մը թող մատուցանէ. Հանդիպումի վրանին մուտքը թող մատուցանէ զայն, Տէրոջ առջեւ ընդունելի ըլլալու համար։

4

Իր ձեռքը ողջակէզին գլուխին վրայ թող դնէ, որ ան իրեն քաւութիւն ըլլալու համար ընդունելի ըլլայ։

5

Արջառներէն զուարակը թող մորթէ Տէրոջ առջեւ, եւ Ահարոնի որդիները՝ քահանաները՝ արիւնը թող մատուցանեն, ու Հանդիպումի վրանին մուտքը եղող զոհասեղանին վրայ արիւնը թող սրսկեն՝ բոլորաձեւ։

6

Ողջակէզին մորթը թող հանէ, եւ ողջակէզը թող կտորներու բաժնէ։

7

Ահարոն քահանային որդիները զոհասեղանին վրայ կրակ թող դնեն, ու կրակին վրայ փայտեր զետեղեն։

8

Յետոյ Ահարոնի որդիները՝ քահանաները՝ կտորները, գլուխը եւ ճարպը թող զետեղեն զոհասեղանի կրակին վրայի փայտերուն վրայ.

9

բայց անոր փորոտիքն ու թաթերը ջուրով թող լուայ, եւ քահանան բոլորը զոհասեղանին վրայ թող այրէ, որպէսզի ողջակէզ մը, անուշահոտ պատարագ մը ըլլայ Տէրոջ։

10

Եթէ անոր ողջակէզի մատաղը հօտերէ՛ն է, այսինքն՝ ոչխարներէն կամ այծերէն, անարատ արու մը թող մատուցանէ։

11

Թող մորթէ զայն Տէրոջ առջեւ՝ զոհասեղանին հիւսիսային կողմը, եւ Ահարոնի որդիները՝ քահանաները՝ անոր արիւնը զոհասեղանին վրայ թող սրսկեն՝ բոլորաձեւ։

12

Թող կտորներու բաժնէ զայն՝ գլուխով ու ճարպով, եւ քահանան զանոնք թող զետեղէ զոհասեղանի կրակին վրայի փայտերուն վրայ։

13

Իսկ փորոտիքն ու թաթերը ջուրով թող լուայ, եւ քահանան բոլորը թող մատուցանէ ու զոհասեղանին վրայ այրէ։ Ասիկա ողջակէզ մը, անուշահոտ պատարագ մըն է Տէրոջ։

14

Եթէ անոր Տէրոջ մատուցանած մատաղը թռչուններէ՛ն ողջակէզ է, ան իր մատաղը տատրակներէն կամ աղաւնիի ձագերէն թող մատուցանէ։

15

Քահանան զոհասեղանին թող մօտեցնէ զայն, անոր գլուխը թող փրցնէ եւ զոհասեղանին վրայ այրէ, իսկ անոր արիւնը զոհասեղանին մէկ կողմը թող քամուի։

16

Անոր քարճիկն ու աղբը թող զատէ, եւ զանոնք մոխրանոցը թող նետէ, զոհասեղանին քով՝ դէպի արեւելք։

17

Զայն իր թեւերէն թող ճեղքէ՝ առանց զանոնք զատելու, եւ քահանան զայն զոհասեղանին վրայ թող այրէ, կրակին վրայ եղող փայտերուն վրայ։ Ասիկա ողջակէզ մը, անուշահոտ պատարագ մըն է Տէրոջ»։