Leviticus 7

Exodus  «  Leviticus 6  ‹  Leviticus 7  ›  Leviticus 8  »  Numbers

ՀԱՏՈՒՑՈՒՄԻ ՊԱՏԱՐԱԳԸ

«Ահա՛ւասիկ յանցանքի պատարագին օրէնքը. ասիկա ամենասուրբ է.—

այն տեղը ուր ողջակէզը կը մորթեն՝ հո՛ն թող մորթեն յանցանքի պատարագը, եւ անոր արիւնը զոհասեղանին վրայ սրսկեն՝ բոլորաձեւ։

Անկէ թող մատուցանէ ամբողջ ճարպը, այսինքն՝ դմակն ու փորոտիքը ծածկող ճարպը,

երկու երիկամունքը, անոնցմէ վեր՝ կողերուն վրայ եղող ճարպը, եւ լեարդին վրայի թաղանթը — զայն երիկամունքով միասին թող փրցնէ։

Քահանան զոհասեղանին վրայ թող այրէ ասոնք՝ որպէս պատարագ Տէրոջ. ասիկա յանցանքի պատարագ մըն է։

Քահանաներէն ամէն արու թող ուտէ զայն. սուրբ տեղը թող ուտուի, քանի որ ամենասուրբ է։

Յանցանքի պատարագը այնպէս է՝ ինչպէս մեղքի պատարագը — անոնց օրէնքը մէկ է —. անով քաւութիւն ընող քահանայինն է։

Քահանայ մը՝ որ մէկուն ողջակէզը կը մատուցանէ, այդ քահանան իրեն թող առնէ իր մատուցանած ողջակէզին մորթը։

Փուռի մէջ եփած ամբողջ հացի ընծան, նաեւ ամէն ինչ որ սանի մէջ ու տապակի վրայ պատրաստուած է, զայն մատուցանող քահանային թող ըլլայ։

Ամէն իւղով շաղուած կամ ¹առանց իւղի՝՝ հացի ընծայ՝ Ահարոնի բոլոր որդիներուն թող ըլլայ, իւրաքանչիւրին նոյնչափ»։

ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ՊԱՏԱՐԱԳԸ

«Ահա՛ւասիկ Տէրոջ մատուցանուելիք խաղաղութեան զոհին օրէնքը.—

եթէ մէկը շնորհակալութեա՛ն համար մատուցանէ զայն, շնորհակալութեան զոհին հետ թող մատուցանէ անխմոր կարկանդակներ՝ իւղով շաղուած, անխմոր լաւաշներ՝ իւղով օծուած, եւ տապկուած կարկանդակներ՝ իւղով շաղուած նաշիհէ։

Շնորհակալութեան համար եղած իր խաղաղութեան զոհին կարկանդակներէն զատ՝ խմորեալ հացէ մատաղ մը թող մատուցանէ։

Անկէ, այսինքն ամբողջ մատաղէն մէկ հատ թող մատուցանէ Տէրոջ՝ իբր բարձրացնելիք ընծայ. ասիկա խաղաղութեան զոհին արիւնը սրսկող քահանային թող ըլլայ։

Շնորհակալութեան համար եղած իր խաղաղութեան զոհին միսը մատուցանուած օրը թող ուտուի. անկէ մինչեւ առտու թող չձգուի։

Իսկ եթէ իր մատաղը ուխտի՛ համար է կամ յօժարակա՛մ զոհ է, զոհը մատուցանուած օրը թող ուտուի, ու հետեւեալ օրն ալ անկէ մնացածը ուտուի.

զոհին միսէն մնացածը երրորդ օրը կրակով թող այրուի։

Եթէ իր խաղաղութեան զոհի միսէն ուտուի երրորդ օրը՝ ընդունելի պիտի չըլլայ, ան զոհ պիտի չսեպուի զայն մատուցանողին. ան պղծութիւն պիտի ըլլայ, եւ անկէ ուտող անձը իր անօրէնութիւնը պիտի կրէ։

Որեւէ անմաքուր բանի դպած միսը թող չուտուի. ան կրակով թող այրուի։ Ամէն մաքուր եղող թող ուտէ խաղաղութեան զոհի միսէն.

բայց այն անձը որ Տէրոջ խաղաղութեան զոհի միսէն կ’ուտէ՝ իր անմաքրութիւնը իր վրայ ունենալով, այդ անձը իր ժողովուրդէն պիտի բնաջնջուի։

Եթէ անձ մը դպչի որեւէ անմաքուր բանի — թէ՛ մարդու անմաքրութեան, թէ՛ անմաքուր անասունի, եւ թէ որեւէ անմաքուր ²պիղծ բանի՝՝ — ու Տէրոջ խաղաղութեան զոհի միսէն ուտէ, այդ անձը իր ժողովուրդէն պիտի բնաջնջուի»։

Տէրը խօսեցաւ Մովսէսի՝ ըսելով.

«Խօսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն եւ ըսէ՛. “Բնա՛ւ եզի, կամ ոչխարի, կամ այծի ճարպ մի՛ ուտէք։

Մեռած անասունին ճարպը կամ բզքտուածին ճարպը կրնայ գործածուիլ ամէն գործի մէջ, բայց բնա՛ւ անկէ մի՛ ուտէք։

Արդարեւ ո՛վ որ Տէրոջ պատարագ մատուցանուելիք անասունին ճարպէն ուտէ, այդ ուտող անձը իր ժողովուրդէն պիտի բնաջնջուի։

Ձեր բոլոր բնակութիւններուն մէջ բնա՛ւ արիւն մի՛ ուտէք, թռչունի ըլլայ թէ անասունի։

Ամէն անձ որ կ’ուտէ որեւէ արիւն, այդ անձը իր ժողովուրդէն պիտի բնաջնջուի”»։

Տէրը խօսեցաւ Մովսէսի՝ ըսելով.

«Խօսէ՛ Իսրայէլի որդիներուն եւ ըսէ՛. “Ա՛ն որ իր խաղաղութեան զոհը Տէրոջ կը մատուցանէ՝ իր մատաղը Տէրոջ թող բերէ իր խաղաղութեան զոհէն։

Իր ձեռքերո՛վ թող բերէ Տէրոջ պատարագները։ Ճարպը երբուծո՛վ թող բերէ, որպէսզի երբուծը Տէրոջ առջեւ ³մատուցանուի իբր երերցնելիք ընծայ։

Քահանան ճարպը թող այրէ զոհասեղանին վրայ. բայց երբուծը Ահարոնի ու անոր որդիներուն թող ըլլայ։

Ձեր խաղաղութեան զոհերէն տուէ՛ք աջ զիստը քահանային՝ բարձրացնելիք ընծայի համար։

Ահարոնի որդիներէն ո՛վ որ մատուցանէ խաղաղութեան զոհին արիւնը եւ ճարպը, աջ զիստը անոր բաժինը թող ըլլայ.

արդարեւ Իսրայէլի որդիներէն — անոնց խաղաղութեան զոհերէն — առի երերցնելիք երբուծն ու բարձրացնելիք զիստը, եւ զանոնք յաւիտենական կանոնով տուի Ահարոն քահանային ու անոր որդիներուն՝ Իսրայէլի որդիներէն”»։

Ասիկա Տէրոջ պատարագներէն Ահարոնի օծումին եւ անոր որդիներուն օծումին իրաւունքն է, այն օրէն որ զանոնք ներկայացուց Տէրոջ քահանայութիւն կատարելու։

Զանոնք օծած օրը Տէրը հրամայեց որ Իսրայէլի որդիներէն անոնց տրուի՝ յաւիտենական կանոնով իրենց սերունդներուն մէջ։

Ա՛յս է ողջակէզին, հացի ընծային, մեղքի պատարագին, յանցանքի պատարագին, նուիրումին ու խաղաղութեան զոհին օրէնքը,

որ Տէրը պատուիրեց Մովսէսի՝ Սինա լերան վրայ, այն օրը երբ Իսրայէլի որդիներուն պատուիրեց իրենց մատաղները Տէրոջ մատուցանել Սինայի անապատին մէջ։