Nehemiah 5

Ezra  «  Nehemiah 4  ‹  Nehemiah 5  ›  Nehemiah 6  »  Esther

ԱՂՔԱՏԻՆ ՀԱՐՍՏԱՀԱՐՈՒԹԻՒՆԸ

Ժողովուրդին մարդիկը եւ անոնց կիները իրենց հրեայ եղբայրներուն դէմ մեծ աղաղակ բարձրացուցին։

Ոմանք կ’ըսէին. «Մենք, մեր որդիներն ու աղջիկները բազմաթիւ ենք. կ’ուզենք ցորեն ստանալ, որպէսզի ուտենք եւ ապրինք»։

Ոմանք ալ կ’ըսէին. «Մենք մեր արտերը, այգիներն ու տուները գրաւի կը դնենք, որպէսզի ցորեն ստանանք սովի ատեն»։

Իսկ ուրիշներ կ’ըսէին. «Թագաւորին հարկ տալու համար՝ մեր ¹արտերը եւ այգիները գրաւի դնելով՝՝ դրամ փոխ առինք։

Թէպէտ մեր մարմինը մեր եղբայրներուն մարմինին պէս է, ու մեր որդիները՝ անոնց որդիներուն պէս, ահա՛ մենք մեր որդիներն ու աղջիկները ²ստրկութեան կը մատնենք՝՝, եւ արդէն մեր աղջիկներէն ³ստրկուհիներ կան. մեր ձեռքը կարող չէ զանոնք փրկել, որովհետեւ ուրիշնե՛ր ունին մեր արտերն ու այգիները»։

Երբ անոնց աղաղակը եւ այս խօսքերը լսեցի, շատ բորբոքեցայ։

⁴Միտքիս մէջ խորհելէ ետք՝ ազնուականներն ու ատենակալները յանդիմանեցի, եւ անոնց ըսի. «Դուք բոլորդ ալ ձեր եղբայրներէն վաշխ կ’առնէք»։ Յետոյ անոնց ⁵շուրջ մեծ բազմութիւն մը հաւաքեցի՝՝

եւ անոնց ըսի. «Մենք ⁶հեթանոսներուն ծախուած մեր հրեայ եղբայրները գնեցինք՝ մեր կարողութեան համեմատ, իսկ դուք նոյնիսկ ձեր եղբայրնե՞րը կը ծախէք. անոնք մեզի՞ պիտի ծախուէին»։ Անոնք ալ լռեցին ու ⁷չկրցան պատասխանել՝՝։

Նաեւ ըսի. «Ինչ որ կ’ընէք՝ լաւ չէ. մեր Աստուծոյն վախով ընթանալու չէ՞ք, որպէսզի մեզի թշնամի եղող ազգերէն չնախատուինք։

Ես ալ, ու իմ եղբայրներս եւ սպասաւորներս ալ կրնայինք վաշխո՛վ դրամ ու ցորեն փոխ տալ անոնց. ուստի այժմ ⁸շնորհե՛նք անոնց այս պարտքը՝՝։

Ուրեմն ա՛յսօր իսկ անոնց վերադարձուցէք անոնց արտերը, այգիները, ձիթաստաններն ու տուները. նաեւ հարիւրերո՛րդը պահանջեցէք այն դրամին, ցորենին, քաղցուին եւ իւղին, որ անոնց վաշխով փոխ տուած էք»։

Անոնք պատասխանեցին. «Պիտի վերադարձնենք, ու անոնցմէ ոչինչ պիտի պահանջենք։ Ինչպէս ըսիր՝ այնպէս պիտի ընենք»։ Այն ատեն քահանաները կանչեցի եւ անոնց երդում ընել տուի՝ որ այս խոստումը գործադրեն։

Նաեւ ⁹վերարկուս թօթուեցի եւ ըսի. «Ո՛վ որ այս խոստումը ¹⁰չգործադրէ, իր տունէն ու վաստակէն Աստուած այսպէս թող թօթուէ. այսպէս թող թօթուուի եւ պարպուի»։ Ամբողջ համախմբումը ըսաւ. «Ամէն», ու Տէրը գովաբանեց. եւ ժողովուրդը այս խոստումը գործադրեց։

ՆԷԵՄԻԱՅԻ ԱՆՇԱՀԱԽՆԴՐՈՒԹԻՒՆԸ

Այն օրէն ի վեր՝ երբ ¹¹նշանակուեցայ անոնց կուսակալ ըլլալու Յուդայի երկրին մէջ, Արտաշէս թագաւորին քսաներորդ տարիէն մինչեւ երեսուներկրորդ տարին, տասներկու տարի՝ ո՛չ ես, ո՛չ ալ իմ եղբայրներս կուսակալի ¹²ռոճիկը առինք՝՝։

Բայց ինձմէ առաջ եղող նախկին կուսակալները ժողովուրդին ծանրութիւն կ’ըլլային, եւ անոնցմէ հաց ու գինի կ’առնէին՝ քառասուն սիկղ արծաթէն զատ. անոնց սպասաւորներն ալ ժողովուրդին վրայ կը տիրէին։ Բայց ես այնպէս չըրի՝ Աստուծմէ վախնալով։

Նաեւ այս պարիսպին գործին փարեցայ. մենք արտ չգնեցինք, եւ իմ բոլոր սպասաւորներս հոն հաւաքուած էին՝ այդ գործին համար։

Հրեաներէն ու ատենակալներէն հարիւր յիսուն հոգի իմ սեղանէս կ’ուտէին, նաեւ շրջակայ ազգերէն մեզի եկողները։

Ինչ որ ամէն օր ինծի համար կը պատրաստուէր՝ սա՛ էր.— արջառ մը, ու վեց ընտիր ոչխար. թռչնազգիներ ալ կը պատրաստուէին ինծի համար, ու տասը օրը անգամ մը՝ առատութեամբ ամէն տեսակ գինի։ Հակառակ այս բոլորին՝ կուսակալի ռոճիկը չպահանջեցի, որովհետեւ այս ժողովուրդին ստրկութիւնը ծանր էր։

Ո՛վ իմ Աստուածս, յիշէ՛ զիս բարիքի համար՝ այս ժողովուրդին բոլոր ըրածներուս համեմատ։